De volksraadpleging waarin de bevolking van de laatste Nederlandse kolonie in Azië zich in 1969 mocht uitspreken over haar toekomst bleek volgens Drooglever een „volledig gemanipuleerde affaire.” Enkel een groep van 1025 geselecteerde afgevaardigden mocht een stem uitbrengen en koos er unaniem voor dat het gebied bij Indonesië zou blijven.Jakarta stelt dat de status van Papoea-Nieuw-Guinea als „integraal onderdeel van Indonesië” door de hele wereld wordt geaccepteerd en dat het rapport slechts „historische waarde” heeft. „Ik ben ervan overtuigd dat de Nederlandse regering zich in haar beleid richting Indonesië niet zal laten beïnvloeden door dit onderzoek”, aldus T. Sambuaga, voorzitter van de vaste commissie voor Buitenlandse Zaken van het Indonesische parlement.

Drooglever schreef zijn rapport in opdracht van de Nederlandse regering, na een verzoek daartoe van de Tweede Kamer. Het kabinet en een ruime meerderheid in de Tweede Kamer hebben eerder deze week al aangegeven dat ook zij helemaal niets voelen voor een politiek debat over de vraag of de Papoea’s onafhankelijkheid moeten krijgen van Indonesië.

Eerder deze week weigerde de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Bot het rapport in ontvangst te nemen, uit angst de Nederlands-Indonesische betrekkingen te schaden. In plaats daarvan werd het eerste exemplaar van het rapport overhandigd aan oud-minister van Buitenlandse Zaken Van Aartsen.