Eerder deze week weigerde de Nederlandse minister van buitenlandse zaken Ben Bot het rapport in ontvangst te nemen, uit angst de Nederlands–Indonesische betrekkingen te schaden. In plaats daarvan werd het eerste exemplaar van het rapport overhandigd aan oud–minister van buitenlandse zaken Jozias van Aartsen.Drooglever stelt in zijn rapport dat het referendum dat Nederland als voorwaarde stelde voor de overdracht van Nieuw–Guinea aan Indonesië in 1962 een farce was en dat van een democratische volksraadpleging geen sprake is geweest. Jakarta stelt dat de status van Papoea–Nieuw Guinea als „integraal onderdeel van Indonesië" door de hele wereld wordt geaccepteerd en dat het rapport slechts ‘historische waarde’ heeft.

„Ik ben er van overtuigd dat de Nederlandse regering zich in haar beleid richting Indonesië niet zal laten benvloeden door dit onderzoek", aldus Theo Sambuaga, voorzitter van de vaste commissie voor buitenlandse zaken van het Indonesische parlement.

Drooglever kreeg in 1999 opdracht van de Tweede Kamer om onderzoek te doen naar het in 1969 gehouden referendum, waarin de Papoea’s zich uit zouden mogen spreken over onafhankelijkheid of aansluiting bij Indonesië. Van een eerlijke verkiezing was echter geen sprake, concludeert Drooglever. Het getrapte systeem waardoor uiteindelijk 1.022 door de Indonesische regering aangewezen vertegenwoordigers besloten tot aansluiting van Nieuw–Guinea bij Indonesië, was een farce waarvan de uitkomst al van tevoren vaststond, aldus Drooglever.

De afgelopen jaren is er onder de Papoea’s van Nieuw–Guinea groeiend verzet tegen de ’annexatie’ van hun land door Indonesië, wat heeft geleid tot verscheidene aanvallen op Indonesische legerposten.