Armoede geen geheim voor Peretz
JERUZALEM (AP) - De nieuwe leider van de Israëlische Arbeidspartij, Amir Peretz, weet uit eigen ervaring hoe het is om onder aan de sociale ladder te staan. Als voorzitter van de machtige vakbondsfederatie Histadrut heeft hij de afgelopen tien jaar echter ook gevoeld hoe het is om macht te hebben.
Donderdag won de van oorsprong Marokkaanse Peretz geheel tegen de verwachting in de verkiezingsstrijd om het leiderschap van de Arbeidspartij van de door de wol geverfde staatsman Shimon Peres.De 53-jarige Peretz kwam met zijn familie in 1956 vanuit Marokko naar Israël, waar zij zich vestigden in Sderot. Hij behaalde zijn middelbareschooldiploma, bract het tot kapitein in het Israëlische leger en trad in 1988 toe tot de Knesset. In 1995 nam hij het leiderschap van Histadrut op zich en in die hoedanigheid wist hij door grote stakingen te organiseren de Israëlische economie plat te leggen om sociale concessies af te dwingen van de regering.
Peretz, met zijn karakteristieke walrussnor en bezielde retoriek, werd een makkelijk doelwit van satire, maar wist met zijn strijd voor sociale rechtvaardigheid en het dichten van de kloof tussen arm en rijk een grote achterban te verwerven.
De Arbeiderspartij moet volgens Peretz terugkeren naar de egalitaire wortels en weer economische en sociale gelijkheid in Israël gaan nastreven.
Enkele uren na zijn overwinning bracht Peretz een bezoek aan het graf van de voormalige Israëlische premier Yitzhak Rabin. Om zijn belofte -verdergaan op de door Rabin ingeslagen weg naar vrede- kracht bij te zetten, legde Peretz een krans en kuste hij de grafzerk van de tien jaar geleden vermoorde premier.
Peretz, een sefardische Jood, heeft het politieke landschap in Israël op zijn kop gezet door de Arbeiderspartij, het bastion van de Israëlische -asjkenazische- elite, over te nemen.
Veel Marokkaanse en andere sefardische Joden voelen zich benadeeld door de asjkenazische elite, die volgens hen de beste banen hebben opgeëist en op de beste locaties in Israël wonen. Peretz zelf groeide op aan de rand van de maatschappij; zijn verkiezing tot leider van de Arbeiderspartij wordt door commentatoren dan ook gekenschetst als een politieke omwenteling.