Aldus de argumentatie van Washington voor de invasie van Irak die in maart 2003 begon. Militair verliep de campagne vlot en niet minder vlot ontwikkelde zich nadien in Irak een chaos omdat Washington zich op de periode na de invasie niet of onvoldoende had voorbereid. De Amerikaanse regering weigerde vervolgens de wapeninspecteurs van de Verenigde Naties de toegang tot Irak. Men zou de verwenste massavernietigingswapens zelf wel vinden.Helaas, zij bleken en bleven onvindbaar. Was de invasie voor niets geweest? Nee, argumenteerde men nu in Washington. In de eerste plaats was er een eind gemaakt aan het wrede regime van Saddam Hussein dat nu vervangen zou worden door een democratische regering. En vanuit het democratische Irak zou de democratie zich verder verspreiden in het -olierijke- Midden-Oosten. De zelfmoordaanslagen die dit mooie scenario verstoorden werden door het ministerie van Defensie (Pentagon) aanvankelijk afgedaan als wanhoopspogingen van voormalige aanhangers van Saddam die het niet lang meer zouden volhouden.

„Het bleek om een echte opstand te gaan, maar dat had het Pentagon pas later door. Toen Washington deze nieuwe werkelijkheid had erkend, kwam men met een nieuwe argumentatie voor de oorlog in Irak. Het aarzelende democratische proces dat in gang gezet was, zou de opstandelingen alle wind uit de zeilen nemen en als het ware automatisch een einde maken aan de aanslagen”, aldus politiek analist Doug Bandow van het Cato Research Instituut in Washington (DC). Het probleem is volgens Bandow echter dat er momenteel een ware burgeroorlog woedt in Irak, maar dat men dat in Washington gewoon negeert.

Of toch niet? Wanneer men er de verklaringen van president Bush van de laatste weken op naleest, lijkt er een subtiele maar duidelijke verschuiving te hebben plaatsgevonden naar een nieuwe argumentatie voor de strijd in Irak. In verschillende redevoeringen benadrukt de Amerikaanse president nu dat de strijd in Irak deel uitmaakt „van onze strijd tegen radicale moslims die een nieuw kalifaat (moslimrijk, red.) willen creëren van Spanje tot Indonesië.” Ook na de goedkeuring van een nieuwe grondwet en democratische verkiezingen in Irak zal deze internationale worsteling doorgaan volgens Bush.

Gisteren werd het 2000e Amerikaanse slachtoffer gemeld sinds het begin van de invasie. Dat was voor de president aanleiding om nog eens te benadrukken dat men „de missie moet afmaken” omdat de dood van deze militairen anders zinloos zou zijn. En wat is die missie? „De fundamenten creëren voor vrede en van daaruit de (democratische) vrijheid verbreiden”, aldus Bush. Dat is iets meer dan alleen democratie in Irak. „Washington koppelt Irak nu aan een bredere kruistocht tegen de radicale islam; dat heeft weliswaar weinig meer te maken met de oorspronkelijke argumentatie voor de invasie, maar het geheugen van de meeste burgers is maar kort. En de impliciete boodschap van deze nieuwe wijziging is duidelijk: Er zullen meer slachtoffers blijven vallen, ook als de situatie zich in Irak zou normaliseren”, aldus Bandow.

Betekent de aanvaarding van de nieuwe grondwet dat de situatie in Irak zich daadwerkelijk normaliseert? Bronnen binnen de Amerikaanse strijdkrachten in Irak spreken de vrees uit dat de goedkeuring van de grondwet radicale soennieten zal aansporen om zich tegen de dreigende dominantie door de sjiitische meerderheid te verzetten.

Niet voor niets waarschuwde de Saudische minister van Buitenlandse Zaken, prins Saud al-Faisal, enkele weken geleden voor de mogelijkheid dat Irak uiteenvalt in een Koerdisch, een soennitisch en een sjiitisch deel. Hetgeen volgens hem het politieke evenwicht in het Midden-Oosten ernstig zou verstoren. „Het blijft afwachten, maar met een toenemend aantal aanslagen in Irak kun je nauwelijks volhouden dat de situatie zich stabiliseert. Maar wat er verder ook gebeurt, Washington zal altijd met nieuwe theorieën komen om de invasie van 2003 te rechtvaardigen”, verzucht Bandow.