Om de gezichtjes op een goede manier in reliëf te kunnen weergeven, bezocht Van Oosten het muntenkabinet van Museum Beelden aan Zee in Scheveningen. Tot haar verrassing trof ze daar toen ook koningin Beatrix. „Ze was er privé. Waarschijnlijk kwam ze inspiratie opdoen, want zij beeldhouwt zelf ook graag. Nee, gesproken heb ik haar niet.”De stenen die Van Oosten maakte zijn allemaal verschillend van vorm. „Op die manier heb ik willen uitdrukken dat mensen uniek geschapen zijn als creaties van God. Door de acryl- en goudverf glanzen natte gezichtjes in een gouden zon. De uit het water gehaalde stenen zijn op de oever van de Jordaan gezet als teken van Gods trouw.”

Van Oosten, die ook schildert, gebruikt kunst graag voor evangelisatiedoeleinden. „Bijvoorbeeld rond de kerstdagen in het verlichte Delft. Ik wil dan laten zien dat Kerst meer is dan lichtjes en kerstbomen. Een paar jaar geleden had ik een expositie in de Oude Kerk van Delft. Dat was juist in de tijd dat prins Claus overleed. Er kwamen toen heel veel mensen in de kerk. Dan merk je dat kunst openingen geeft om met mensen in gesprek te gaan over geloofszaken. Heel vaak is er aan mijn werk een verhaal verbonden. Soms een Bijbelverhaal, maar niet altijd. Zo heb ik eens een kunstwerk gemaakt naar aanleiding van de hereniging van een asielzoeker uit Congo met haar kinderen. Ze begon toen spontaan ”U zij de glorie” te zingen. Ontroerend was dat. Op die manier probeer ik verhalend te boetseren. Het is fijn wanneer je zo een bepaalde emotie kunt overbrengen en mensen kunt raken.”

Voorlopig zet Ria van Oosten het bekroonde kunstwerk thuis in Delft neer. „Een architect zei tegen me dat ik het in het groot moet uitvoeren en op de speelplaats van een christelijke school moet neerzetten. Wie weet.”