Andere slachtoffers waren drie medewerkers van de kiescommissie. Zij werden in Abu Ghraib, aan de rand van Bagdad, doodgeschoten toen zij op weg naar huis waren na een dag stemmen tellen.In Bagdad ging ook een bom af bij een monument voor de stichter van de stad, Abu Jaafar Al–Mansour. Saddam placht zichzelf te vergelijken met deze 8ste–eeuwse held en de aanslag was kennelijk tegen hem gericht. Een buste van Al–Mansour werd door de explosie van het tien meter hoge, driehoekige monument geblazen, maar niemand raakte gewond.

De aanslag op de fabrieksarbeiders werd gepleegd in Iskandariyah, vijftig kilometer ten zuiden van Bagdad. Een negental opstandelingen viel daar een fabriek voor bouwmaterialen binnen, zetten de aanwezige arbeiders in een rij en dwong de zes sjiieten onder hen zich bekend te maken. Nadat ze de sjiieten de handen op de rug hadden gebonden schoten de opstandelingen hen onder de ogen van de andere arbeiders dood en vluchtten vervolgens in auto’s van de fabriek.

In Bagdad vielen vier doden en elf gewonden onder Iraakse politieagenten toen opstandelingen hun controlepost langs de Hai Al–Adil snelweg onder vuur namen. De schietpartij die daarna uitbrak duurde meerdere uren. Of daarbij ook opstandelingen zijn omgekomen was niet duidelijk.

In het zuiden van Bagdad werden Hakim Mirza, een lid van het stadsbestuur, en zijn chauffeur doodgeschoten. In de zuidwestelijke wijk Al–I’alam werd Muhsin Chitheer, een overste in het voormalige, door de Amerikanen ontbonden Iraakse leger, doodgeschoten.

In Kirkuk, in het noorden, werd een auto met daarin de Koerdische clanleider sjeik Anwar Khalifa geramd door een bomauto. Khalifa bleef ongedeerd, maar een familielid dat met hem meereed raakte gewond en onder voorbijgangers vielen een dode en drie gewonden.

Elders in Noord–Irak, bij Baqouba, werden twee mannen doodgeschoten bij een tankstation.