Iraakse burgers moeten met ja of nee antwoord geven op de vraag: „Keurt u de nieuwe ontwerpgrondwet van Irak goed?” Zij mogen tussen 07.00 uur (06.00 Nederlandse tijd) en 17.00 uur (16.00 uur Nederlandse tijd) in een van de ongeveer 6200 stemlokalen hun keuze maken. Als in drie van de achttien provincies een tweederde meerderheid de tekst afkeurt, is de grondwet verworpen. Anders dan bij de verkiezingen in januari kunnen Irakezen in het buitenland hun stem niet uitbrengen.De tekst is niet definitief. De grondwet, die zich kenmerkt door een grote mate van zelfstandigheid voor de lokale autoriteiten, wordt begin volgend jaar door een nog op te zetten commissie opnieuw onder de loep genomen. Hieronder enkele belangrijke punten uit de grondwetstekst.

• Irak wordt een republikeinse, federale, democratische parlementaire en pluralistische staat. De grondwet is een garantie voor de eenheid van Irak.
• Het lidmaatschap van de Baathpartij is op zich geen reden voor vervolging.
• Defensie en Buitenlandse Zaken blijven in handen van de centrale regering in Bagdad.
• Het Arabisch en het Koerdisch worden de officiële talen van Irak.
• De islam is de staatsreligie en een basisbron voor de wetgeving.
• De grondwet erkent Koerdistan als een federale regio.
• Het nationale parlement (Nationale Assemblee) krijgt een mandaat voor vier jaar en 25 procent van de zetels is gereserveerd voor vrouwen.
• Het parlement mag geen wetten aannemen die in strijd zijn met de islamitische en democratische principes.
• Het parlement kiest de president met een tweederde meerderheid. Hij geeft de leider van de grootste partij of blok in het parlement de opdracht een regering te vormen.
• Een regio bestaande uit een of meer provincies kan een grote mate van zelfstandigheid opeisen. Zij mogen hun eigen grondwet opstellen als die maar niet in strijd is met de nationale constitutie.
• Regionale regeringen krijgen het recht een wetgevende, uitvoerende en juridische macht op te zetten, evenals een eigen veiligheidsmacht.
• De grondstoffen zijn van alle Irakezen en de inkomsten moeten eerlijk verdeeld worden over alle Irakezen. Gebieden die onder het oude regime minder hebben geprofiteerd van de olierijkdom moeten voor een specifieke periode extra inkomsten krijgen.
• De huidige olie- en gasbronnen worden door de centrale regering in samenwerking met regionale overheden beheerd.