Dankzij nieuwe onderzoekstechnieken wisten deskundigen in 2000 een volledig DNA-profiel van de dader vast te stellen. Deze is echter nooit opgespoord. Justitie beschikt dus wel over de genetische identiteit van de dader, maar weet verder niet wie het is.Op basis van dat profiel vorderde het OM op 3 mei 2004, een dag voor de definitieve verjaring van de zaak (na achttien jaar, de wettelijke termijn), een gerechtelijk vooronderzoek. De rechter-commissaris wees deze vordering af.

Tegen die afwijzende beslissing ging het OM in hoger beroep bij de rechtbank, maar ook daar ving het bot. De rechtbank verklaarde het OM niet-ontvankelijk omdat de officier van justitie misbruik zou hebben gemaakt van zijn bevoegdheid. Bij die beslissing legde het OM zich evenmin neer - het ging in cassatie bij de Hoge Raad.

In maart adviseerde advocaat-generaal Machielse de Hoge Raad om de beschikking van de rechtbank te vernietigen en de zaak te verwijzen naar het hof in Amsterdam. Het hoogste rechtscollege volgde dat advies. Volgens de Hoge Raad heeft de officier van justitie geen misbruik gemaakt van zijn bevoegdheid.

Normaal gesproken moet iemand tegen wie een gerechtelijk vooronderzoek loopt daarvan op enig moment op de hoogte worden gesteld. In dit geval kan dat niet, omdat de dader onbekend is. Het OM heeft eerder betoogd dat de dader van het bestaan van het onderzoek wetenschap moet hebben, omdat er veel publiciteit over is geweest.

Van de moordenaar van Arthur Ghurahoo is bekend dat hij zich voordat hij het Utrechtse jongetje om het leven bracht, heeft vergrepen aan een aantal andere jongens in de regio Utrecht.