Dinsdag rond het middaguur verdween de laatste blokkade rond een depot in Le Mans. Andere beroepsgroepen staan evenwel in de startblokken om actie te voeren wegens het uit de pan rijzen van de brandstofprijzen. Boeren, taxichauffeurs en ambulancerijders willen ook compensatie, om nog maar niet te spreken van de doorsnee automobilist, die zijn voertuig dikwijls broodnodig heeft om van en naar zijn werk te komen.

Sinds 1 januari zijn de brandstofprijzen in Frankrijk met 25 tot 30 procent gestegen. Dinsdag kwam de prijs van een liter superbenzine boven de 1,53 euro, een magische grens omdat het bedrag overeenkomt met 10 frank. De prijzen in Frankrijk worden behalve in euro’s ook nog steeds in de oude munteenheid vermeld.

De regering weet kennelijk niet meer op welk been te dansen. Hogere brandstofprijzen betekenen meer overheidsinkomsten (ongeveer 80 procent van de prijs aan de pomp gaat naar de staatskas), maar ook toenemende ontevredenheid. Nu lijkt de grens bereikt.

Vooralsnog denkt de regering er niet aan snel iets te doen aan de accijns op brandstof. Sinds begin dit jaar rijden de Fransen zuiniger. Daardoor is 5 procent minder brandstof verkocht, klinkt het vanuit de ministeries. Wat er dus meer binnenkomt door hogere prijzen, verdwijnt weer wegens dalende hoeveelheden.

Een commissie moet uitzoeken of de overheid er rijker van wordt en of „de meest getroffen consumenten” iets terugkrijgen, heeft premier Villepin tien dagen geleden al beloofd. Wie dat zijn, wanneer en hoe dat gebeurt, is evenwel mistig gebleven. Voor het eind van het jaar lijkt er niets te gebeuren.

Ondertussen heeft minister Perben zijn voornemen de maximumsnelheid op snelwegen te verlagen van 130 naar 115 kilometer per uur om te bezuinigen op het brandstofverbruik ingetrokken. Dat plan leverde een storm van protest op, ook uit het eigen kamp: „Binnenkort mogen we alleen nog achteruit rijden.”