Beekman bezocht het land in augustus vorig jaar en raakte diep onder de indruk. Van een beheerster van een vrouwentuin hoorde ze verhalen over vrouwen die worden mishandeld door eigen man, broer of (schoon)ouders en van vrouwen die op straat worden verkracht en vermoord, terwijl ze geen kant op kunnen.

Terug in Nederland zocht ze hulp en begon de stichting Nahid, om geld in te zamelen voor een opvanghuis. Daarbij kwam ze in contact met Qamar Wassiee, zelf afkomstig uit de Afghaanse hoofdstad en sinds dertien jaar in Nederland. Wassiee weet wat er speelt, omdat ze nog veel contacten heeft in het door oorlog geteisterde land.

„Het zijn niet de Taliban of de moedjahedien die vrouwen het leven zuur maken. In het door oorlog geteisterde land wantrouwt iedereen elkaar, en sommige mannen maken daar misbruik van. Die sluiten hun vrouwen in huis op of trouwen er vijf, terwijl dat volgens de koran helemaal niet mag. Ook worden er veel vrouwen en meisjes verkracht.”

Omdat een echt blijf-van-mijn-lijfhuis -waar ook slachtoffers van huiselijk geweld kunnen aankloppen- te hoge veiligheidseisen stelt, begint de stichting Nahid in eerste instantie met een opvang voor vrouwen die geen dak boven hun hoofd hebben. De vrouwen krijgen eten, onderdak en scholing en worden geholpen bij het genereren van een eigen inkomen.

Ook hierbij zal de stichting Nahid voorzichtig te werk moeten gaan. „We zullen geen grote vlaggen of uithangborden gebruiken. We beginnen met een kleine groep van vijftien vrouwen die wat in hun mars hebben. Als die het leven weer op de rails hebben, kunnen zij vervolgens aan het werk als ambassadeurs voor de andere vrouwen in Afghanistan en kunnen we op den duur misschien wel een blijf-van-mijn-lijfhuis oprichten”, zegt Beekman.