De onderzoekers gebruikten stamcellen die in een laboratorium waren gekweekt. Zij lieten die samensmelten met een volwassen huidcel. De stamcel bleek in staat de genen in de huidcel te ’herprogrammeren’, zodat een nieuwe stamcel ontstond, die kan uitgroeien tot elke willekeurige cel in het lichaam.

Op deze manier ontstaan stamcellen waarvan het DNA exact overeenkomt met dat van de persoon van wie de huidcellen afkomstig zijn. Dat betekent in theorie dat het risico dat weefsel dat uit de cellen wordt gekweekt wordt afgestoten, fors afneemt.

Dergelijke ’persoonlijke’ stamcellen kunnen tot dusver alleen worden gemaakt door het DNA van de patiënt in te brengen in een eicel en die te bevruchten. Het embryo dat daar uit voortkomt moet worden vernietigd om er stamcellen uit te kunnen winnen. Die techniek is zeer omstreden.

De nieuwe methode stuit echter ook nog op heel wat problemen. Zo bevat de nieuwe stamcel ook nog het DNA van de oude. Dat extra DNA moet worden verwijderd voor de stamcel kan worden gebruikt. De wetenschappers benadrukken dat de nieuwe techniek zich nog in een zeer pril stadium bevindt, en het nog jaren kan duren voor die geschikt is voor medische toepassing.

Toch kan de ontdekking wellicht helpen een einde te maken aan het verhitte debat dat al jaren over stamcelonderzoek wordt gevoerd. Vooral in de Verenigde Staten rust een taboe op stamcelonderzoek. Vooral in conservatief religieuze kringen wordt stamcelonderzoek gelijkgesteld aan de vernietiging van menselijk leven.

Voorstanders zien echter grote voordelen. Omdat stamcellen in theorie kunnen uitgroeien tot elke gewenste cel, denken wetenschappers dat stamcelonderzoek succesvolle behandeling van veel ziektes mogelijk kan maken die nu nog niet te genezen zijn.