Vorig jaar schonk een gemiddelde vrouw in de vruchtbare leeftijd het leven aan 1,33 kinderen. Dat is het hoogste niveau van de afgelopen vijftien jaar. In 1995 overschreed dat cijfer niet eens de 1,2. Maar één zwaluw maakt nog geen zomer, zeggen deskundigen. „We staan nog ver af van het vervangingsniveau van de bevolking, waarbij elke vrouw twee kinderen heeft”, zegt de familiesociologe Chiara Saraceno.

De cijfers komen vrij onverwacht. Italië zou volgens bevolkingsspecialisten een decennialange negatieve groei te wachten staan. Medio 21e eeuw zou dat resulteren in een afname met 10 miljoen mensen. Maar die tendens lijkt te zijn stopgezet. Ook al omdat het migratieoverschot al jaren hoog ligt. Vorig jaar was het verschil tussen immigratie en emigratie 380.000 mensen.

Het geboorte- en migratieoverschot heeft ertoe geleid dat de bevolking van Italië met 1 procent is gestegen. Per 1 januari van dit jaar waren er 58,4 miljoen mensen ingeschreven. Er is langzamerhand wel een verschuiving te zien binnen Italië. In het welvarende noorden zijn vrouwen vruchtbaarder, mede dankzij het hogere aantal immigranten dat er woont. In het (voorheen) traditionelere zuiden staan de geboortecijfers op een historisch dieptepunt. Zo daalden geboortecijfers in Calabrië en Sicilië met 20 of meer procent. In Sardinië, waar bijna geen immigranten wonen, staat het gemiddelde geboortecijfer per vruchtbare vrouw op maar 1,0.

Het geboorteoverschot is dan ook op het conto te schrijven van de immigranten. Hun geboortecijfer is hoger dan dat van autochtonen. Hun aandeel in de geboorten in Italië is in vijf jaar tijd ruim verdubbeld tot bijna 9 procent. In absolute aantallen is het aantal baby’s geboren in een buitenlands gezin toegenomen met bijna 15.000.

Een andere oorzaak is dat de vrouwen op latere leeftijd hun eerste kind krijgen. De gemiddelde leeftijd ligt nu op dertig jaar. Dit heeft ermee te maken dat vrouwen in veel gevallen in eerste instantie hun carrière vóór moederschap zetten. Ook economische en praktische bezwaren zijn er de oorzaak van dat getrouwde stellen geen kinderen hebben, zoals een tekort aan crèches en andere opvang.