Gingen aanbieders van mobiele telefonie er aanvankelijk van uit dat hun product vooral geschikt was voor de zakelijke markt, ook de jeugd blijkt een belangrijke doelgroep. In toenemende mate gaan zelfs jonge kinderen aan de mobiele telefoon. Uit onderzoek van telecombedrijf Orange blijkt dat al meer dan de helft van de Nederlandse jongeren van 8 tot 14 jaar een mobieltje bezit, terwijl in Engeland mobiel belgedrag onder vijfjarigen al ’gewoon’ is.

Een kind hoort er vandaag de dag gewoonweg niet meer bij zonder flitsend telefoontje, zelfs niet op de basisschool. Bovendien vinden veel ouders het een veilig idee wanneer het kroost hen altijd kan bereiken. Het mobieltje wordt echter vaker gebruikt voor het downloaden van peperdure ringtones en plaatjes dan voor telefoneren. Kinderen met tientallen tot honderden euro’s schuld vormen geen uitzondering. Een prepaidkaart lijkt de oplossing, maar deze heeft als belangrijk nadeel dat het beltegoed op kan zijn juist wanneer een kind het nodig heeft.

In samenwerking met telecomaanbieder Aspider Mobile biedt Ouders Online -dat op internet fungeert als een soort pedagogische consumentenbond voor ouders- nu mobiele telefonie aan, speciaal bedoeld voor kinderen. Met een abonnement van vijf euro per maand op Kindermobiel kunnen ouders via een zogeheten dashboard op internet het belgedrag van hun kroost 24 uur per dag beheren en beheersen. Zo kan er on line een limiet aan de kosten worden verbonden en is het mogelijk om sms-gedrag en het bellen van dure servicenummers aan banden te leggen.

Volgens Henk Boeke en Justine Pardoen van Ouders Online speelt het bedrijf hiermee in op de wensen en behoeften van veel ouders. Boeke: „Ouders twijfelen om uiteenlopende redenen of ze hun kind nu wel of niet een mobieltje moeten geven. Dat mogen ze zelf bepalen, maar dan wel gebaseerd op betrouwbare informatie.”

Ouders Online koppelt het product aan een website (www.kindermobiel.nl), waarop onder meer uitvoerige informatie staat over de gezondheidsrisico’s van mobiel bellen. Want dat hier ernstig gevaar aan kleeft, weet Boeke zeker. „Een kind is gevoelig voor de straling van een mobiele telefoon omdat de schedel vaak nog dun is. Onderzoeksrapporten spreken elkaar tegen en er is nog veel onduidelijkheid, maar het zou dom zijn om geen rekening te houden met mogelijke gevaren. Wij adviseren ouders daarom hun kinderen zo min mogelijk te laten bellen.”

Toch moeten ouders volgens Boeke het gevaar ook niet overdrijven. „Veel mensen weten het niet, maar de elektromagnetische straling van een mobiele telefoon valt in het niet bij die van een lekkende magnetron of een draadloze internetverbinding. Bovendien kan het niet bereikbaar zijn van je kind in sommige gevallen ook gevaarlijk zijn.”

De site biedt ouders ook opvoedkundige ondersteuning. Pardoen: „Bellen moet je leren. Zowel het kostenbewust met een mobiele telefoon omgaan, als jezelf ermee weten te gedragen. Demp je stem, bel niet in gezelschap en zeker niet op de fiets, want dan ben je een gevaar op de weg. Veel ouders kunnen op dit vlak zelf ook nog wel wat opvoeding gebruiken. Terwijl juist zij het goede voorbeeld moeten geven.”

Boeke en Pardoen zijn niet bang dat door de introductie van Kindermobiel nog meer kinderen aan het bellen slaan dan nu al het geval is. Pardoen: „Ik heb niet de illusie dat wij als kleine organisatie tussen al het telecomgeweld veel invloed hebben. Wel willen we een signaal afgeven aan andere aanbieders van mobiele telefonie dat ze op een verantwoorde manier met kinderen moeten omgaan. Tot nu toe doen zij er alles aan om kinderen financieel uit te kleden.”