In een eerste reactie op de terechtwijzing die de kiezers hem gaven, zei president De la Rúa „de boodschap” te hebben begrepen. „Ik ben niet blind voor hetgeen er in het land gaande is en ik weet dat na deze verkiezingen sommige zaken zullen moeten veranderen”, aldus het staatshoofd. De la Rúa benadrukte evenwel dat zijn eigen mandaat niet aan kracht of legitimiteit heeft ingeboet: „Ik ben gekozen om de excessieve staatsuitgaven terug te dringen en de nationale begroting in evenwicht te brengen. Dat karwei zal ik hoe dan ook klaren”, aldus de president.

De nederlaag in de provincie Buenos Aires van De la Rúa’s partijgenoot, oud–president Raúl Alfonsín, was een gevoelige klap voor de regeringscoalitie. Alfonsín kwam niet verder dan 16,4 procent van de stemmen en bleef daarmee zelfs steken onder het aantal blanco of ongeldige proteststemmen van 23 procent. De peronistische voorman Eduardo Duhalde kreeg in de belangrijkste provincie van het land bijna 36 procent van de stemmen, hetgeen hem tot de politieke tegenpool van de president maakte.

Recessie
Duhalde verklaarde gisteren bereid te zijn tot het voeren het „een loyale oppositie”, maar waarschuwde dat hij van de regering als tegenprestatie wel een meer „menslievend” economisch beleid verlangt. „In de amper twee jaar dat president De la Rúa in het Casa Rosada verblijft, heeft de natie acht bezuinigingsrondes meegemaakt en zag zij drie ministers van Economische Zaken passeren. Nochtans verkeert ons land in een uitzichtloze recessie, hetgeen erop duidt dat het huidige beleid van snoeien en korten gewoon niet deugt”, aldus de kersverse senator.

Alle ministers hebben de president inmiddels hun ontslag aangeboden. Paradoxaal genoeg heeft De la Rúa tot dusver alleen zijn hoogst impopulaire maar in bankierskringen vertrouwde minister van Economische Zaken, Domingo Cavallo, in zijn functie bevestigd. Hoewel beleggingsanalisten met opluchting reageerden op het nieuws over het aanblijven van minister Cavallo, vrezen zij tegelijkertijd dat de daadkracht van de bewindsman door de stembusuitslag is aangetast.

Alliantie
Door de fragmentatie van de politieke macht over niet minder dan 28 verschillende politieke partijen in het Huis van Afgevaardigden zal het de regering nog moeilijker blijken dan het al was om de extra bezuinigingen in het parlement aanvaard te krijgen die nodig zijn om de tekorten op de federale begroting volledig te elimineren. Het herstellen van het fiscale evenwicht was een sine qua non voor het verkrijgen van een noodlening van 8 miljard dollar van het Internationaal Monetaire Fonds (IMF). Met deze kapitaalinjectie kon Argentinië op het nippertje een betalingsstop omzeilen.

In de vernieuwde samenstelling van het Lagerhuis krijgt de peronistische fractie er veertien leden bij, waarmee zij 113 van de 257 zetels bezet. De twee partijen van de Alliantie–regeringscoalitie verloren tezamen elf afgevaardigden en komen nu uit op 91 zetels.

In het Hogerhuis behaalde de regeringscoalitie een winst van drie zetels. Deze is evenwel niet zozeer toe te schrijven aan een verhoogde populariteit als wel aan de introductie van een nieuw kiesstelsel. De Alliantie krijgt de beschikking over 25 van de 72 senatoren, terwijl de Peronistische Partij een winst van één zetel boekte en daarmee haar absolute stemmenoverwicht naar veertig zetels uitbouwde.

Op regionaal niveau zegevierden de peronisten in zeventien van Argentiniës 24 provincies, waarbij de partij landelijk uitkwam op iets meer dan 39 procent van de stemmen tegen amper 17 procent voor de regeringspartijen. Behalve afgevaardigden voor het nationale congres kozen de ruim 25 miljoen Argentijnse kiezers zondag ook provinciale gedeputeerden en burgemeesters, waarbij de uitslagen de landelijke tendens weerspiegelden.

’Woedestemmen’
Bijna een kwart van de kiezers maakte het stembiljet ongeldig door er leuzen, bijvoorbeeld tegen de corruptie, op te pennen. In Argentinië bestaat een stemplicht. Het hoge percentage ’woedestemmen’ vindt zijn oorsprong in de niet–aflatende reeks schandalen rond de ambtelijke misdragingen van politici en andere bestuurders. Een opiniepeiling gepubliceerd aan de vooravond van de stemming wees uit dat ruim tweederde deel van de Argentijnse bevolking geen bezwaar heeft tegen het opschorten van de democratie zolang de vervangende autoritaire machthebbers maar „eerlijk, oprecht en hardwerkend” zouden zijn.