Met de algemene verkiezingen van 25 mei voor de deur was het volgens de kerken broodnodig om jongeren bij elkaar te brengen. „Want”, zo licht voorganger Harold Karsters van de Evangelische Broedergemeente (EBG) toe, „hoe meer de verkiezingen nabij komen, hoe meer politici de meest verschrikkelijke dingen over elkaar gaan zeggen. Niet bepaald een goed voorbeeld voor de jeugd. Met deze bijeenkomst hebben we laten zien dat er wel degelijk normen en waarden bestaan.”

Veel jongeren zijn vandaag de dag het spoor bijster, vindt Karsters. „Niet alleen in Suriname maar ook elders in de wereld. Je ziet het bijvoorbeeld in Nederland, waar een enorme hetze is ontketend tegen moslims. Wat dat betreft kan men leren van Suriname, waar drie grote godsdiensten, het christendom, de islam en het hindoeïsme, zonder problemen naast elkaar bestaan. Hier worden geen mensen vermoord of mishandeld vanwege hun geloofsovertuiging. Maar ook al zou dat wel gebeuren, dan zou er echt geen massale afkeer van de geloofsgroep van de dader ontstaan.”

Daarover waren zaterdagavond alle naar schatting 1000 jongeren het eens. Suriname is een multiculturele samenleving bij uitstek met etnische en religieuze bevolkingsgroepen die in de loop van de geschiedenis bijeen zijn gebracht.

Hoe tolerant Surinamers zijn, bleek wel zaterdagavond. Niet alleen jonge christenen maar ook hindoe- en moslimsjongeren kwamen op de met veel toespraken en zang omlijste bijeenkomst af. „Ik heb een paar vrienden meegenomen”, zegt de 15- jarige Christa Peet. „Zelf ben ik lid van de Volle-Evangeliegemeente, de meeste van mijn vrienden zijn hindoe of moslim of geloven nergens in. Maar ze gaan wel mee, uit nieuwsgierigheid en voor de gezelligheid. Ik verwacht niet dat ze gelovig worden, maar ik hoop wel dat ze meer respect krijgen voor mijn geloof.”

Karsters is van mening dat als de „verziekte situatie in het land” blijft voortduren en er na 25 mei weer geen daadkrachtige regering aantreedt, steeds meer jongeren hun toevlucht zullen zoeken tot de kerk. „De laatste twee, drie jaar hebben we een duidelijke toename gezien van het aantal jongeren dat de kerk bezoekt. Daar staat tegenover dat veel ouderen afhaken. Ze zijn vaak te druk met overleven. Velen werken zeven dagen per week, twaalf uur per dag. Dan ga je niet in je vrije uren in de kerk zitten, zo stellen zij.”

Sinds de onafhankelijkheid in 1975 is het een chaos in dit land, vindt Karsters. „Zowel in bestuurlijk als in economisch en sociaal opzicht. De toename van de criminaliteit is schrikbarend. Noem mij maar eens vijf politici van wie je zeker bent dat ze volledig integer zijn. Zo veel zijn er niet. Hoe kun je dan van jongeren verwachten dat ze nog vertrouwen hebben in de politiek? Ze hebben houvast nodig, zeker nu ze zich nog ontwikkelen en zich moeten voorbereiden op een zelfstandig bestaan.”