Dat bevestigde voorzitter M. Schutte van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG) dinsdagmorgen.

Volgens Schutte betreft het vrouwen die volgens de huidige regels niet in aanmerking komen voor het reguliere, prenatale onderzoek, waardoor de afwijking van hun baby pas na de 24e week ontdekt wordt. Sommige vrouwen komen er achter dankzij een pretecho. „Een andere mogelijkheid is dat de gynaecoloog de afwijking op het spoor komt na het constateren van complicaties, zoals een grote baarmoeder of groeivertraging van de vrucht.”

Nederland hanteert aldus Schutte als regel dat een abortus na 24 weken niet meer is toegestaan, tenzij er sprake is van zeer ernstige complicaties, zoals het ontbreken van hersens. De abortuswetgeving in een land als Groot-Brittannië is ruimer, stelt hij.

In Nederland is gekozen voor een abortustermijn van 24 weken en daar wijkt men in de praktijk niet of nauwelijks van af. „Wel biedt de Nederlandse rechter bij ernstige afwijkingen ruimte voor levensbeëindiging na de geboorte. Dat is een beetje waar we in Nederland op mikken: De zwangerschap hoe gecompliceerd ook uitdragen en pas na de bevalling kijken hoe het met de levensvatbaarheid van baby’s is gesteld.”

Ook Groot-Brittannië hanteert volgens Schutte een termijn van 24 weken, maar de voorwaarden om van die termijn af te wijken, zijn er wat ruimer. Komt men daar bijvoorbeeld tot de slotsom dat de foetus niet levensvatbaar is, dan kan dat voldoende voorwaarde zijn de zwangerschap te beëindigen. In Schotland ligt de grens op 34 weken.

De optie om door te verwijzen naar het buitenland komt volgens Schutte in beeld zodra vrouwen bij herhaling kenbaar maken de geboorte van hun kind onder geen beding te willen afwachten. „Het doorsturen is dus eigenlijk een ontsnappingsclausule.”

Hoewel gynaecologen niet verplicht zijn alle doorverwijsgevallen bij de NVOG te melden, gaat Schutte er niet van uit dat deze praktijk op grote schaal plaatsvindt. „Tot dusver heeft slechts één gynaecoloog mij van een doorverwijzing op de hoogte gesteld.” Schutte benadrukt dat de NVOG geen actieve rol speelt bij het doorverwijzen. De afweging wordt altijd gemaakt door de individuele gynaecoloog.

Wel pleit de vereniging ervoor de doelgroep die in aanmerking komt voor prenatale diagnostiek te verruimen. „We zijn daarover nog in onderhandeling met het ministerie en dat is vooral een lastige centenkwestie. Het gaat namelijk over de vraag of deze diagnostiek moet doorgaan voor een bevolkingsonderzoek of niet.”

SGP-fractievoorzitter Van der Vlies wil van de ministers Donner (Justitie) en Hoogervorst (Volksgezondheid) weten of bij de regering bekend is dat de Nederlandse abortuswet op deze manier wordt ontdoken. „Mocht dat zo zijn, dan is dat een kwalijke, strafbare zaak. In dat geval dient de inspectie ook in actie te komen om dit te verhinderen. Wetten zijn wetten, hoewel wij deze abortuswet veel te ver vinden gaan.”