Nias werd in 1865 door Nederlandse en Duitse zendelingen van de lutherse kerken ontdekt als zendingsgebied. De eilandbewoners wilden tot dan toe niets weten van koloniaal Nederlands bestuur of de islam - wel populair bij de bewoners op het nabijgelegen Sumatra. Momenteel is circa 90 procent van de ruim 600.000 Niassers christen.

Een van de redenen dat Niassers weinig van de islam moesten weten, was hun varkenscultuur, zegt de Duitser Uwe Hummel, predikant binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). „Varkens hadden een godsdienstige waarde en werden alleen gegeten bij bijzondere gebeurtenissen.”

De islam verbiedt het eten van het onreine vee en was daarom niet aantrekkelijk voor de bevolking van het eiland. Hummel werkte zeven jaar als theologiedocent op Nias.

Een tweede horde voor de islam waren de slavenjagers uit het naburige strengislamitische Atjeh. „De vrouwen van Nias, die bekendstaan om hun schoonheid, waren zeer gewilde slaven”, aldus Hummel.

Lutherse zendelingen wekten echter vertrouwen, stelt de predikant. Zo versterkten ze de landbouw en kregen ze naarmate de jaren vorderden steeds meer interesse voor de eeuwenoude cultuur van de Niassers. De lokale taal draagt er nog steeds de sporen van. Het schrift, uitgedacht door Duitse zendelingen, kent als enige in Indonesië de umlaut.