„Ik ben opgegroeid in een Rotterdams ondernemersgezin. Een beschermde omgeving, waar ambitie hoog in het vaandel stond en het volgen van je gevoel en verstand werd gestimuleerd. Godsdienst had er geen plek, al ben ik niet bewust atheïstisch opgevoed. Als kind had ik al grote levensvragen en werd ik geraakt door de gebrokenheid in de wereld. Soms vroeg ik: „Bestaat God?” Dan was er ruimte om daarover in gesprek te gaan. Antwoorden kreeg ik niet. We werden gestimuleerd om onszelf te ontplooien; vanuit goede normen en waarden, maar niet gefundeerd in een bepaald geloof. Je moest het zelf doen. Mijn moeder was vanuit haar familie spiritueler aangelegd, door oosterse religies. Ook ik had een gevoeligheid voor de geesteswereld.

Na de middelbare school kreeg ik de kans om aan een kunstacademie in Florence te ervaren hoe het is om met kunst bezig te zijn. Na die drie maanden wist ik dat ik in die richting verder wilde. Ontwerpen, creëren, dat paste bij mijn ideaal: in vrijheid mijn leven gestalte geven. Omdat ik me breed wilde vormen, koos ik voor Artemis in Amsterdam, een academie voor vormgeving en creatieve directie. Een aantal jaren heb ik in de modewereld gewerkt. Daar ontdekte ik dat ik me verder wilde verdiepen in het grafisch ontwerpen. Daarvoor volgde ik een opleiding in Manchester. Later ontstond mijn passie voor fotografie en deed ik een specialisatie op dat terrein in Kaapstad. Nu heb ik mijn eigen bureau voor fotografie, vormgeving en creatieve directie.

Oosterse meditatie

In de Amsterdamse kringen waarin ik verkeerde werd het steeds normaler dat je je bezighield met oosterse meditatie, energiewerk, astrologie, verschillende vormen van yoga en het gebruik van plantaardige geestverruimende middelen. Als middel tot persoonlijke ontwikkeling en het leren kennen van jezelf. Deze vorm van spiritualiteit speelde in op mijn verlangen naar harmonie, liefde, licht en rust. Ik ging steeds een stap verder. Soms viel de term ”Christusbewustzijn”, maar niet vanuit het christelijk geloof. Het was licht en liefde zonder Jezus. Vermomde duisternis, zoals de Bijbel zegt. De satan presenteert zich als een engel van het licht.

Belijdende, wedergeboren christenen kende ik niet. In mijn wereld moest je zelf tot een hoger bewustzijn zien te komen: de god in jezelf. Naast persoonlijke meditatie nam ik deel aan gemeenschappelijke rituelen, waaronder vormen van dans. Soms gaven ze me gevoelens van voldoening of zelfs extase, maar die perioden waren altijd van korte duur. De innerlijke leegte werd er niet door weggenomen. Ik bleef ronddraaien in een rad en verlangde naar bevrijding, rust en hoop.

In de wereld om me heen zag ik de duisternis, onrust, gebrokenheid en leugenachtigheid alleen maar toenemen. Dat erkennen ook mensen die niets van geloof moeten hebben. Het geeft verlangen naar houvast in een wereld die wankelt. Ik was moe van het werken aan mezelf en ging beseffen dat alles van new age me niet verder zou helpen. Dat was een enorme deceptie, die angsten en depressieve gevoelens gaf. Er werd aan me getrokken door krachten en machten waaraan ik me jaren had blootgesteld.

Getuigenis

In het voorjaar van 2022 hoorde ik via sociale media een getuigenis van een vrouw die ik volgde. Ze vertelde hoe ze tot het christelijk geloof was gekomen en het ware licht had gevonden in Jezus. Dat je voor Hem op de knieën moest gaan en je leven aan Hem kon overgeven. Dat je daarmee verlossing van je ziel en bevrijding zou ontvangen. Het was mijn eerste kennismaking met het Evangelie. Ik hoorde allerlei voor mij onbekende termen, maar dat getuigenis raakte me. Tegelijk riep het heel veel weerstand op. Het christelijk geloof verbond ik aan ouderwets, iets van een gepasseerd tijdperk. Bovendien begreep ik niet waarom ik verlossing door Jezus nodig had. Ik had geen oog voor mijn zonde. In de spirituele wereld waarin ik me ophield, was niet zelfverloochening maar zelfliefde de weg.

Omdat ik steeds dieper wegzakte, kwam ik uiteindelijk tot de conclusie dat ik wél een Redder van buitenaf nodig had. Die verandering heb ik niet zelf bewerkstelligd, het was Gods Geest Die in en aan mij aan het werk was. Hij deed me beseffen dat de duisternis ook in mezelf zit en dat ik die niet kon oplossen. Op internet ging ik op zoek naar de wortels van new age. Daardoor stuitte ik op getuigenissen van anderen uit de newagescene die tot bekering en geloof in de Heere Jezus waren gekomen. Ik raakte overtuigd van het bestaan van satan, die duisternis verspreidt. Dan moet er ook een God zijn, een God van licht.

Kwetsbaar

Op een avond in de zomer van 2022 heb ik voor het eerst tot Hem gebeden. Of Hij zich aan mij wilde openbaren. En tot Jezus. „Ik heb van U gehoord, dat ik bij U mag komen. Ik heb niets te bieden, maar ik wil heel graag weten of U de waarheid bent. Ik snak naar rust en verlang naar verlossing.”

Op dat moment brak mijn ego in stukken. Volkomen kwetsbaar stond ik voor God. Hij ontving me met open armen en stortte Zijn Geest van liefde in me uit, al kon ik dat toen nog niet zo benoemen. Ik wist alleen heel zeker: nu heb ik de rust gevonden. Ik ben eindelijk thuis en hoef niet meer te zoeken. Dít is de waarheid.

God gaat met elk Zijn eigen weg. Ik mocht Hem op deze manier leren kennen, nog voordat ik een Bijbel had. Die ging ik daarna pas lezen. Toen werd me duidelijk waaróm ik de Heere Jezus nodig had en wat de boodschap van het Evangelie inhoudt. In deze periode kwamen ook een aantal vriendinnen uit mijn newagescene tot geloof, net als ik door getuigenissen op sociale media. Het was bijzonder om als pasgeborenen met elkaar op te trekken. Ik voelde me als een kind dat moet leren lopen.

Overweldigend

Het lezen van de Bijbel ervoer ik vanaf het begin als overweldigend, al begreep ik er weinig van. Ik was in Genesis begonnen. Door het lezen van de evangeliën werden de dingen me duidelijker. De Heilige Geest heeft me geleid in de openbaring van Gods Woord als een levend Woord.

Bepaalde gedeelten sprongen er voor mij echt uit. „Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.” „Mijn vrede laat ik U, Mijn vrede geef ik U. Niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u.” Dit soort teksten raakten me heel diep. Ik ervoer dat God Zelf ze tot mij sprak en dat Hij betrouwbaar is. In het begin was ik angstig dat ook het christelijk geloof een deceptie zou worden. Ik was eerder misleid geweest. Door het lezen van het Woord leerde ik God te vertrouwen. Niet in de eerste plaats vanuit gevoel, waarop new age is gestoeld, maar vanuit weten. Wat hier staat is wáár, ook al voel ik het nu misschien niet.

Dit jaar wil ik de Bijbel van het begin tot het eind lezen, zonder iets over te slaan. Om het Woord nog beter te leren kennen en Jezus ook in het Oude Testament te zien. Daar bid ik om. In het begin vroeg ik voor het Bijbellezen: „Heere, wilt U tot mij spreken door Uw levende Woord?” Nu bid ik steeds vaker: „Wilt U mij duidelijk maken wat U me door dit gedeelte over Uzelf en over de Heere Jezus wilt leren?” Het gaat steeds minder om mij en steeds meer om Hem. Ik moest afleren om te leven vanuit emoties en het verlangen naar wonderen en tekenen. Het unieke van het Evangelie is dat het heil van een Ander komt. Niet om je werken, maar enkel uit genade.

Valkuilen

In mijn familie heb ik mijn zoektocht altijd vrij open gedeeld. Het gaf wel wat zorgen toen ik vertelde dat ik tot bekering tot het christelijk geloof was gekomen. Ze vroegen zich af: is dit de volgende obsessie? Inmiddels ervaar ik respect en soms zelfs een bepaalde interesse.

Drie maanden na mijn bekering heb ik me laten dopen in de Merwede, door een dierbare kennis. Ik wist nog weinig, had geen kerk, maar verlangde ernaar om gedoopt te worden, zoals ik daarover in de Bijbel las. Vanuit gehoorzaamheid aan het Woord en als een getuigenis naar buiten. Het getuigenis van mijn dood en opstanding in een nieuw leven met Christus. Wellicht zou ik het nu anders doen, maar het was een heel bijzonder moment. Ik kijk enerzijds terug op een heel pure periode, anderzijds op een periode met valkuilen. Als groep van pasgelovigen misten we gewortelde christenen en Bijbelkennis.

In mijn zoektocht naar een gemeente kwam ik na wat omzwervingen in de Zuiderkapel in Rotterdam terecht. Een Bijbelgetrouwe gemeente met mensen die van huis uit christen waren, maar ook nieuwkomers zoals ik. Daarom voel ik me daar geen buitenbeentje. In het begin werd ik vooral getrokken door het beleven van de gemeenschap met medechristenen. Dat aspect is voor mij nog steeds belangrijk, maar nu geniet ik vooral van de prediking. Onderwijs in het Woord. Vast voedsel. Ik wil nog meer te weten komen over Jezus, het vleesgeworden Woord. Wie in Hem gelooft, ontvangt vergeving van zonden en kan in vrijheid tot de Vader komen. Dat is voor mij de kern van het christelijk geloof.

Ik ga steeds meer mijn zwakheid beleven, maar in mijn zwakheid wordt Jezus steeds groter en sterker. Pas hoorde ik een mooie uitspraak. Op de brede weg heb je de ruimte om je om te keren en terug te gaan. De weg achter Jezus is daarvoor te smal. Hem wil ik volgen. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven.”

Bijbelschool

„Sinds het najaar van 2024 zit ik op de Bijbelschool Filadelfia, een tweejarige zaterdagopleiding voor geestelijke en praktische vorming. Vanuit het verlangen naar meer discipelschap: een leerling worden van de Heere Jezus in alle aspecten van mijn leven. Hem leren volgen, niet alleen als mijn Verlosser, maar ook als mijn Herder en Leidsman, de Heer van mijn leven. Van mezelf heb ik behoefte aan autonomie, de drang om mijn eigen weg te gaan.

Lees ook

Alexander van Veen en Daan ’t Hart werden gegrepen door het christelijk geloof: „Zondigheid mens fundamenteel”

Van alle vakken vind ik exegese het leerzaamst. Daardoor leer ik de diepte van de Bijbel meer kennen. Dan ontdek je dat het Woord zichzelf verklaart. Als de inhoud van de tekst duidelijk is, volgt de vraag naar de boodschap ervan voor mij en hoe ik die gehoorzaam kan toepassen in mijn leven.

Ja, hoe zie ik de Bijbel? Als Gods liefdesbrief aan de mens, waarin Hij Zijn plan voor het herstel van de relatie tussen Hem en de mens openbaart. De gevallen mens tegenover de heilige God. Hoe kan er tussen die twee verzoening komen? Alleen door de Heere Jezus Christus, God geopenbaard in het vlees. Alles in de Bijbel wijst op Hem en Zijn verlossingswerk aan het kruis, waar Hij onze zonde droeg.

Engelse hymnes

In mijn onderzoek van de Bijbel en zoeken naar de weg die ik moet gaan, heb ik niet alleen steun aan medechristenen, hedendaagse Bijbelleraars en docenten van de Bijbelschool. Ook auteurs uit het verleden geven me onderwijs of inspireren me. Predikers als J.C. Ryle, A.W. Tozer en C.H. Spurgeon. Wijze, gelovige vrouwen zoals Susannah Spurgeon, Corrie ten Boom, Amy Carmichael, Lilias Trotter en niet te vergeten Elisabeth Elliot. Haar levensverhaal, haar omgaan met lijden en oproep tot levensheiliging hebben me diep geraakt. Ik ben ook van de oude Engelse hymnes gaan houden. Die spreken de taal van mijn hart en zijn een expressie van mijn geloof.

Het gaat me te ver om mezelf een gids voor zoekers te noemen. De Heere roept me er wel toe op om dat wat ik uit genade heb mogen leren, door te geven aan anderen. Met vallen en opstaan. Ik wil met hen oplopen om zo te delen wat mijn hart is gaan vervullen. Wat ik tegen hen zeg, verschilt per persoon. Je moet eerst goed luisteren naar hun verhaal om te ontdekken wat ze op dat moment nodig hebben. Als ze ervoor openstaan, leg ik ze de kern van het Evangelie uit. Dat heb ik in het begin gemist. Wat is rechtvaardiging door geloof? Wat is wedergeboorte? Als het Woord recht wordt gesneden, komen alle aspecten ervan naar voren. Redding en oordeel, Gods liefde en Gods heiligheid. Ik ben ervan overtuigd dat de vruchten van de Geest voortvloeien uit de gezonde leer.

Eerlijk

Belangrijk is dat je eerlijk bent, ook in wat de Bijbel zegt over de tijd waarin we leven. Die zie ik als de eindtijd. Sommige gedeelten wijzen op een opwekking die er dan zal komen. Anderzijds schrijft Paulus aan Timotheüs dat er juist zware tijden zullen aanbreken, waarin sommigen afvallig worden van het geloof en zich zullen wenden tot misleidende geesten en leringen van demonen. In het duiden van deze tijd is dat wat God zegt veel belangrijker dan mijn mening of verklaring. Het geeft mij enorm veel rust dat ik vanuit Zijn Woord weet hoe het afloopt. Het licht heeft al overwonnen.

Momenteel is er in de westerse wereld absoluut sprake van een herlevende belangstelling voor het christelijk geloof. Of je die een opwekking kunt noemen, weet ik niet. Dat weet God alleen, zoals ook Hij alleen weet of een individuele bekering oprecht is. Ik kan niet in de harten van mensen kijken. Dat is ook niet de bedoeling. Wel mag ik het Evangelie uitdragen. Het is aan God wat Hij daarmee doet, door het werk van Zijn Heilige Geest.

Gebed

Naast het bestuderen van de Bijbel is het gebed voor mij essentieel: de communicatie met God, de aanbidding van Hem, de intieme omgang met Hem. Als die er van mijn kant niet is, merk ik dat ik afdrijf. In het begin was ik in het gebed vooral aan het praten en vragen. Nu probeer ik meer te luisteren naar Gods stem. „Heere, hier ben ik. Ik wil ontvankelijk zijn voor wat U tot mij hebt te zeggen.” Dat is belangrijker dan wat ik tegen Hem zeg.

Vanuit mijn menselijk perspectief kost het me nog wel moeite om te accepteren dat door Jezus echt álles is volbracht. Dat Hij al mijn zonden, al mijn verdriet, mijn pieken en dalen heeft gedragen aan het kruis. Dat alles me volledig is vergeven, ook als ik het niet voel. Net als elk mens ben ik gewend aan voorwaardelijke liefde. Je moet er wat voor doen. De onvoorwaardelijke liefde van God in Zijn Zoon kan ik niet altijd bevatten.

Vaak voel ik me niet een geheiligd en gereinigd kind van God, maar heel onheilig en onrein. Daar heb ik dagelijks mee te worstelen. Steeds opnieuw moet ik leren dat mijn gevoel er niet toe doet. Het Woord staat boven mijn emoties en óók boven mijn ratio. Als ik de genade niet snap, mag ik nog steeds weten dat wat God heeft geschreven, waar is.”