De 55-jarige Bakijev werd vrijdag door de oppositie benoemd tot interim-president en premier in Kirgizië. Net als Joesjtsjenko doorliep hij een lange politieke carrière onder het regime dat hij later ten val zou brengen. Geboren in 1949 in de Zuid-Kirgizische regio Jalal-Abad, begon hij zijn loopbaan in de politiek als ambtenaar, om later het bestuurlijk hoofd van zijn geboorteregio en uiteindelijk gouverneur van de regio Chui te worden.

Eveneens net als Joesjtsjenko was hij ooit premier onder het later door hem bestreden regime. De donderdag naar Kazachstan gevluchte Kirgizische president, Askar Akajev, benoemde Bakijev in december 2000 tot minister-president. Hij ging voortvarend te werk en maakte van de bestrijding van de corruptie en de democratisering zijn belangrijkste beleidsthema’s. Om de schuldenlast van zijn land te beteugelen voerde hij harde fiscale maatregelen door. Onder zijn premierschap mocht de Amerikaanse luchtmacht een basis in Kirgizië vestigen, vlak bij de hoofdstad Bisjkek.

Zijn premierschap duurde echter niet lang. Minder dan anderhalf jaar na zijn aantreden schoot de politie zes vreedzame demonstranten dood in het zuiden van het land. Bakijev vond dat hij niet aan kon blijven en legde zijn functie neer, wat hem volgens veel Kirgiezen sierde. Het incident was echter zeer schadelijk voor president Akajev, die er zijn imago van democraat tussen de autocraten van Centraal-Azië definitief mee verspeelde.

Na zijn aftreden sloot Bakijev zich -wederom net als de Oekraïense president- aan bij de oppositie en richtte de Volksbeweging van Kirgizië op. Hoofddoel van de beweging: het veranderen van het regime langs democratische weg in 2005. Eerder dit jaar werd al duidelijk dat hij over groeiende macht beschikte in Kirgizië, toen hij door de Russische regering werd uitgenodigd naar Moskou te komen.

Vrijdag kwam hij uit het parlementsgebouw in de hoofdstad Bisjkek om te verklaren dat hij de nieuwe interim-leider van het land was. „Eindelijk beschikken we over vrijheid”, zei Bakijev tegen een menigte aanhangers.

Bakijev geniet grote populariteit, zowel in het zuiden als in het noorden. Velen zien in hem de nieuwe gekozen president. Anderen vinden hem toch te weinig ervaren (omdat hij nog geen twee jaar premier was) en noemen bijvoorbeeld Rosa Otoenbajeva, een andere oppositieleider, veel charismatischer. Mogelijk voordeel trekt Bakijev uit het feit dat zijn vrouw Russisch is. Dat zou hem de stemmen van de Russisch-georiënteerde Kirgiziërs kunnen opleveren.