Macron houdt hoop op centrumcoalitie levend
Renaissancepolitica Yaël Braun-Pivet werd donderdagavond verrassend herkozen als voorzitter van de Assemblée nationale, de Franse Tweede Kamer. Daarmee blijft Macrons hoop op een centrumcoalitie levend. Toch lijkt de politieke impasse waarin Frankrijk zich bevindt voorlopig niet voorbij.
Na de onverwachte aankondiging van president Emmanuel Macron om het parlement te ontbinden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven, bleek niet Marine Le Pens Rassemblement national (RN), maar het volksfront NFP op 7 juli de grootste partij. Zonder zicht op een regering kwam de nieuwe Assemblée donderdag voor het eerst bijeen om de voorzitter van het parlement te kiezen.
In de eerste ronde ging André Chassaigne, de kandidaat voor het linkse volksfront, met 200 stemmen ruim aan de leiding, maar het was onvoldoende voor de benodigde meerderheid. In de tweede en derde ronde werd hij ingehaald door Yäel Braun-Pivet, de kandidaat namens Macrons centrumblok en sinds 2022 voorzitter van het parlement. Braun-Pivet, gesteund door de centrumrechtse Republikeinen, haalde in de beslissende ronde 220 stemmen, tegenover 207 voor Chassaigne en 141 voor RN-kandidaat Sébastien Chenu.
Voor NFP is de uitslag een nieuwe teleurstelling boven op alle verdeeldheid die er binnen het volksfront is. Zo waren er tot op de dag voor de stemming onderhandelingen nodig om overeenstemming te vinden over Chassaigne als kandidaat-voorzitter.
Historisch
Maar zelfs als hij er met de winst vandoor gegaan was, zou dat de situatie van NFP niet verbeterd hebben. Nog altijd slaagt het volksfront er niet in een gemeenschappelijke premierskandidaat naar voren te schuiven. Olivier Faure van de socialistische partij PS stelde voor een stemming binnen het volksfront te organiseren om een einde te maken aan de onenigheid, maar daar voelt LFI weinig voor.
Eén ding is zeker: hoe langer het gaat duren, hoe groter de kans is dat het linkse verbond klapt en hoe groter het risico wordt dat de linkse kiezer het vertrouwen in het volksfront opzegt.
Ondertussen lijkt Macron te kunnen profiteren van de onrust binnen NFP en de winst van Yaël Braun-Pivet. Hij zegt te wachten op de structurering van de Assemblée voordat hij zijn volgende stappen –waaronder de benoeming van een nieuwe premier– neemt, maar zal daarin azen op een belangrijke rol voor het centrumblok.
„Het is waarschijnlijk dat Macron een premier uit zijn eigen kamp kan benoemen” - Matthieu Hocque, politiek analist
„De overwinning van Braun-Pivet maakt het waarschijnlijk dat Macron in staat zal zijn om een premier uit zijn kamp te benoemen”, zei Matthieu Hocque, een politiek analist bij de Millénaire denktank voor overheidsbeleid in Parijs, donderdagavond tegen Politico. „In de moderne geschiedenis van Frankrijk heeft de voorzitter van de Assemblée altijd in hetzelfde kamp gezeten als de premier, dus het zou historisch zijn als dat nu niet het geval zou zijn.”
Buitenspel
Omdat geen enkel blok een meerderheid vormt en de verdeeldheid groot is, is het vormen van een coalitie ingewikkeld. Toch pleitte Macron vorige week in een open brief, die in regionale kranten gepubliceerd werd, voor een brede, op het centrum gerichte coalitie. Daarbij zou geen plaats zijn voor LFI en RN. In theorie zou demissionair premier Gabriel Attal zo’n coalitie weer kunnen leiden.
Toch is het sterk de vraag of een dergelijke regering te formeren valt. Attal wordt door menig Fransman verafschuwd vanwege zijn liberale ”Macronisme” en zelf zou hij zich naar verluidt liever op het fractievoorzitterschap van Renaissance richten. Het is bovendien onduidelijk of de samenwerking tussen het kamp van Macron en centrumrechts voortgezet wordt. Een conservatieve parlementariër zei donderdagavond anoniem tegen Politico dat „de samenwerking in dit stadium gericht is op het bemachtigen van sleutelposities in de Assemblée, in plaats van te praten over het opbouwen van een regering”.
Hoewel de politieke impasse daarom voorlopig nog zal bestaan, lijkt de gok die de president nam met het uitschrijven van nieuwe verkiezingen toch niet zo gek als op voorhand werd gedacht. Niet het instortende volksfront en ook niet extreemrechts, dat door zowel links als het centrumblok buitenspel is gezet, maar Macron lijkt ineens de beste papieren te hebben voor vervolgstappen.