Bijna alle Latijns-Amerikaanse en Caraïbische landen zijn ontevreden over de relatie met de Verenigde Staten. Amerika moet in het bijzonder Brazilië en Mexico, de invloedrijkste landen in Latijns-Amerika, meer betrekken bij kwesties van betekenis die op het Amerikaanse continent spelen, zo stelt het rapport, dat is samengesteld door een taakgroep onder voorzitterschap van de Braziliaanse oud-president Fernando Henrique Cardoso en oud-handelsvertegenwoordiger van de VS Carla Hills.

De studie richt zich in eerste instantie tot de regering-Bush en tekent een beleid uit voor het Amerikaanse partnerschap met de Latijns-Amerikaanse landen tijdens het tweede ambtstermijn van president Bush. De auteurs richten hun pijlen op vier terreinen. Ze pleiten in de eerste plaats voor samenwerking bij de zogenaamde Doha-onderhandelingen, die onder meer gericht zijn op het verminderen van de landbouwsubsidies. Die samenwerking is nodig voor een sterke pan-Amerikaanse vrijhandelszone (FTTA). Een sterke FTTA zou leiden tot verankering van de politieke hervormingen die de afgelopen veertien jaar in Latijns-Amerika werden doorgevoerd. Bovendien zou hij de Verenigde Staten meer welvaart en veiligheid opleveren.

Ook willen ze een nieuwe benadering van migratiekwesties, zodat het gemakkelijker wordt voor migranten uit Latijns-Amerika en het Caraïbisch gebied om in de Verenigde Staten te werken. „Niemand is blij met het huidige Amerikaanse immigratiebeleid”, aldus het rapport. De auteurs willen meer tijdelijke werkvergunningen, legalisering van illegale immigranten onder bepaalde voorwaarden en een systeem dat zorgt voor ordelijk grensverkeer van personen.

Als derde noemen ze samenwerking bij de bestrijding van criminaliteit en geweld. Het aantal moorden is in Latijns-Amerika twee keer zo hoog als het wereldwijde gemiddelde. Vooral jeugdbendes zorgen in de steden voor onveiligheid. Mexico en Brazilië zetten zelfs het leger in bij de strijd tegen de drugssmokkel. Volgens het rapport moet Amerika een sleutelrol spelen bij de bestrijding van deze problematiek.

Het land zou bijvoorbeeld kunnen bijdragen aan alternatieve werkgelegenheidsprogramma’s in drugsproducerende regio’s. Ook kan Noord-Amerika helpen bij de beheersing van de illegale wapenexport naar Latijns-Amerika en zouden de VS het beleid waarbij veroordeelde misdadigers worden uitgezet naar hun land van herkomst, kunnen heroverwegen.

Tot slot pleiten de auteurs voor meer steun aan democratische instituten en beleidsorganen, inclusief het opzetten van „een regionaal partnerschap van democratieën ter bevordering van democratische vernieuwing in Venezuela.” Ook roepen ze Washington ertoe op te beginnen met „de ontmanteling van het web van beperkingen dat de integratie van Cuba in de regio verhindert.”

In alle gevallen, ook in het geval van Cuba, is multilaterale actie in plaats van unilaterale actie de beste manier om hervormingen te bereiken, zegt het rapport. In dat verband zou Amerika het belang van de inbreng van Mexico en Brazilië moeten erkennen. Een oplossing van het migratieprobleem met Mexico zou in dat land veel goodwill kweken om ook op andere terreinen goede betrekkingen met de VS te bevorderen.

Ondanks botsingen met Brazilië in het verleden, is het zaak dat Amerika de groeiende invloed van dat land als een positieve factor ziet en bereidheid toont om samen met dat land naar gemeenschappelijke doelen te streven, besluit het rapport.