De organisatie volgt sinds 2016 het welzijn van ruim 7500 kinderen tussen de 8 en 18 jaar, onder wie zeker 1900 kinderen van gescheiden ouders. Elke twee jaar moeten de kinderen vragen beantwoorden over veertien verschillende onderwerpen. Op al deze terreinen scoren kinderen van gescheiden ouders slechter, zo blijkt uit een woensdag gepubliceerd rapport .

Kinderen van gescheiden ouders ontberen vooral aandacht en genegenheid van hun ouders. Ook vinden ze dat hun ouders geen goed voorbeeld geven, en dat er thuis niet genoeg stabiliteit en continuïteit is. Bovendien geven ze aan dat ze vaak stress hebben.

Een echtscheiding heeft meer impact op meisjes dan op jongens. Daarnaast maakt het uit hoe de breuk verliep: een complexe scheiding hakt er meer in dan een vreedzame.

Onvervangbaar

Steun van vrienden, school en andere mensen in de omgeving helpt kinderen een beetje tegen de negatieve gevolgen van een scheiding. Maar deze steun is niet genoeg. Dat laat volgens de onderzoekers zien dat ouders onvervangbaar zijn.

Kinderombudsman prof. dr. mr. Margrite Kalverboer doet daarom de „noodoproep” aan gescheiden stellen om ook na een scheiding „samen ouders te blijven voor hun kinderen. Als partners ga je uit elkaar. Als ouders blijf je samen verantwoordelijk voor het welzijn van je kinderen.” Volgens haar krijgen jaarlijks zo’n 40.000 kinderen te horen dat hun ouders uit elkaar gaan.

Volgens Kalverboer onderschatten veel mensen de gevolgen van een scheiding op het welzijn en de ontwikkeling van een kind. „Maar kinderen laten ons weten dat ze veel last hebben van een scheiding. Ze vertellen ons dat ze vooral hun ouders missen, fysiek en mentaal.”

„Kinderen vertellen ons dat ze vooral hun ouders missen, fysiek en mentaal” - Kinderombudsman prof. Margrite Kalverboer

Traumatisch

Ankie van de Breevaart, gedragsdeskundige bij stichting De Vluchtheuvel, onderschrijft de boodschap van Kalverboer om ook na een echtscheiding samen voor de kinderen te blijven zorgen. Maar, tekent ze aan, het kwaad is dan al geschied. „Ook al blijf je lieve ouders, je bent dan gescheiden. En een scheiding geeft veel verwarring. Het blijft een verlieservaring, die kinderen meestal als traumatisch ervaren.”

Dat kinderen van gescheiden ouders vaak aandacht en liefde tekortkomen, kan ze wel verklaren. „Rond een echtscheiding hebben mensen hun handen vol aan zichzelf, wat op zichzelf logisch is. En als de scheiding voltrokken is, zijn er zoveel regelzaken. De kinderen hobbelen mee. Tegelijk zitten ze in een proces waarvan ze niks begrijpen. Ook komen ze in een loyaliteitscrisis terecht. Van kinderen wordt verwacht dat ze kiezen voor een van hun ouders, maar dat kunnen ze niet.”

Veel beter is het als ouders elkaar trouw blijven, meent Van de Breevaart. „Een scheiding kent alleen maar verliezers.” Ze heeft de indruk dat mensen tegenwoordig snel voor een echtscheiding kiezen. „Te makkelijk wordt gedacht: ik vind het niet leuk meer, dus we gaan maar uit elkaar. Maar wat heb je eraan gedaan om de problemen op te lossen, vraag ik me dan af.”

De gedragsdeskundige kent ook voorbeelden van stellen die in een zeer ingewikkelde situatie verkeren en elkaar toch trouw blijven. „Ben je bereid om voor je huwelijk te vechten? Dat is soms een verstandelijke keuze. Maar ik weet zeker dat je daarvan de zegen van de Heere mag verwachten. Hij heeft beloofd dat Hij getrouwden wil steunen in tegenspoed.”