Hij kon het aantal christenen onder zijn volksgenoten lange tijd op één hand tellen, zegt de Koerdische predikant Nihad Hassan. Nu is de Syriër er getuige van hoe God grote dingen doet onder zijn volk. „Er is een opwekking gaande.”
Het waren de beste dagen van zijn leven, vertelt ds. Nihad Hassan: de 55 dagen die hij als jongeman opgesloten zit in een isoleercel van 90 bij 90 centimeter. Om politieke redenen is hij kort daarvoor opgepakt door de Syrische veiligheidsdienst tijdens een poging om naar Europa te reizen. Gedurende de gevangenisperiode die volgt, spreekt God volgens Hassan op een speciale manier tot hem. „Er zijn daar veel dingen gebeurd.”
Zo hoort de jonge Syriër meerdere keren een stem die tot hem spreekt. Hassan weet niet wat dat moet betekenen, vertelt de predikant op het kantoor van de organisatie Open Doors, die zich inzet voor vervolgde christenen. „Ik vroeg: Wie bent U? En de stem zei: Ik ben het. Eenmaal uit de gevangenis ging ik de Bijbel lezen en daar vond ik Wie tot mij had gesproken. Jezus zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, Ik ben het Begin en het Einde. In de gevangenis is mijn reis met Christus begonnen.”
Dreigementen
Daarmee komt een einde aan een zoektocht die zich jaren uitstrekt. Ds. Hassan groeit –zoals bijna alle Koerden in Syrië– op als moslim. Al op jonge leeftijd rijzen er echter twijfels in zijn hart over het islamitisch geloof. Op inhoudelijke vragen vindt hij geen bevredigend antwoord. Maar meer nog is het een zoektocht naar Allah. „Dan lag ik ’s avonds en ’s nachts te wachten, totdat Allah misschien met mij zou gaan praten. Of ik stond op het dak van ons huis en keek omhoog, maar een antwoord bleef uit.”
Ds. Nihad Hassan: „Dan lag ik ’s avonds en ’s nachts te wachten, totdat Allah misschien met mij zou gaan praten. Of ik stond op het dak van ons huis en keek omhoog, maar een antwoord bleef uit.” beeld Open Doors
De Syrisch-Koerdische predikant volgde een opleiding tot predikant aan het Arab Baptist Theological Seminary in Beiroet. beeld André DorstNa zijn gevangenschap vertrekt ds. Hassan naar Libanon, waar hij een opleiding tot predikant begint aan het Arab Baptist Theological Seminary in Beiroet. De ommekeer in zijn leven valt slecht bij zijn familie. „Ik bracht met mijn geloofsafval schande over hen. Ook draag ik een kruis”, zegt de pastor, terwijl hij het houtkleurige christelijke symbool dat om zijn nek hangt vastpakt. „Mijn vader heeft vanaf 2014 tot vorig jaar niet met mij willen praten.”
„Toen ik van moslim christen werd, heeft mijn vader jarenlang niet met mij willen praten” - ds. Nihad Hassan
Ds. Hassan krijgt ook veel dreigementen, zowel online als fysiek. „Twee jaar geleden werd er een brief onder de deur van mijn kantoor door geschoven. Daarin stond dat als ik nog meer over Christus zou delen, mij en mijn twee kinderen iets zou overkomen.”
Verstrooid
Ook zijn Koerdische volksgenoten zetten hem onder druk. Niet zozeer omdat hij christen is, maar omdat de predikant een vurig maar vreedzaam pleitbezorger voor de Koerdische zaak is. Dat laatste komt hem op onbegrip te staan. „Ik krijg veel bedreigingen vanuit Koerdische groepen omdat ik jongeren niet aanmoedig om te protesteren of wapens op te nemen, maar te studeren en zich zo in te zetten voor onze zaak.”
De Koerden zijn een van de grootste bevolkingsgroepen ter wereld zonder eigen staat. Het verlangen naar een onafhankelijk Koerdistan leeft sterk, ook bij ds. Hassan. Koerden zijn verstrooid over verschillende landen in het Midden-Oosten, zoals Irak, Syrië, Turkije en Iran. „Wij Koerden vormen één volk, met een eigen identiteit, cultuur en geschiedenis”, legt ds. Hassan uit. „We willen de vrijheid voor onze eigen wijze van leven.”
„Als ik zie hoe de Heere God in zo’n korte tijd zo veel mensen heeft aangeraakt, dan heb ik het geloof dat Hij nog meer gaat doen” - Ds. Nihad Hassan
Die hebben de Koerden nu niet, en dat doet pijn. „Mijn volk lijdt. Het is verboden om in het Koerdisch te onderwijzen. We kunnen niet lezen en leren over onze geschiedenis. We mogen onze kinderen geen Koerdische namen geven. Dat moeten islamitische namen zijn, zoals Mohammed, Mustafa en Ali. Er is geprobeerd om ons te hersenspoelen en onze Koerdische cultuur te vervangen door een Arabische.”
Pastor Nihad Hassan uit Beiroet bereidt een Bijbelstudie voor. beeld Open Doors
Pastor Nihad Hassan wijst naar de loods in de haven van Beiroet die in de zomer van 2020 ontplofte. In de nasleep bood de predikant samen met zijn gemeente hulp aan getroffenen. beeld Open DoorsOok spant de predikant zich tot het uiterste in om zijn volksgenoten te bevrijden van het islamitische juk. Bijna alle Koerden zijn moslim. Het aantal christelijke Koerden in Syrië en Irak is zeer gering, aldus Hassan. „Tot tien jaar geleden waren die op twee handen te tellen”, zegt de predikant. „Een paar jaar terug hadden we helemaal geen Koerdische kerken.” Koerden worden niet voor niets tot de onbereikte volken gerekend.
Liefde
De laatste jaren vindt het Evangelie echter ingang onder de Koerden, ziet ds. Hassan. Christelijke zenders zijn daar een ontzettend belangrijk middel voor, stelt hij. Zelf maakt de Syrische predikant ook dankbaar gebruik van de digitale middelen. Zijn Facebookpagina heeft tienduizenden volgers en sommige video’s worden miljoenen keren bekeken, zegt hij. „In Syrië zijn er meer dan tienduizend mensen tot geloof gekomen. Er is een opwekking gaande.”
Ook in Beiroet, waar pastor Hassan een bediening heeft onder gevluchte Koerdische Syriërs, is zijn gemeente gegroeid van enkele gezinnen naar zo’n driehonderd. „Als er een nieuwe familie uit Syrië berooid naar Beiroet komt, proberen we hen te helpen.” Dat werpt zijn vruchten af. „We vragen nergens een tegenprestatie voor. Maar zij zeggen: Jullie toonden liefde voor ons, daarom komen we naar de kerk.”
De Koerdische predikant is hoopvol over zijn volk. „Als ik terugdenk aan tien jaar geleden, hoe we vanaf nul zijn begonnen en hoe de Heere God in zo’n korte tijd zo veel mensen heeft aangeraakt, dan heb ik het geloof dat Hij nog meer gaat doen.”
