Zijn weduwe Mieke schetste dinsdag zonder zichtbare emoties de gedrevenheid van haar man, op het proces tegen de moordenaar en de opdrachtgevers. Toen Van Noppen in 1980 adjunct-vleeskeurder bij het slachthuis in Turnhout werd, rapporteerde hij de wantoestanden die hij aantrof, zoals het opnieuw invriezen van ontdooid vlees, eerst aan zijn chef en later rechtstreeks aan de staatssecretaris.

Twee jaar later volgden de eerste bedreigingen uit de wereld van boeren en handelaren. Dat werd veel erger toen hij eind jaren tachtig moest keuren op het gebruik van hormonen. Daarmee kunnen runderen in korte tijd slachtrijp worden gemest, maar ze schaden de gezondheid van de consument. Van Noppen liet zich niet intimideren of omkopen, maar ging de strijd aan. Ook nadat zijn twaalfjarige dochter op haar fiets van de weg werd gereden.

Tijdens een jaar ontwikkelingshulp gaf zijn collega, zijn enige medestander, de strijd tegen de ’hormonenmaffia’ op nadat zijn huis werd beschoten. Bij terugkeer werden de bedreigingen steeds serieuzer. „Hij verwachtte een zware aanslag”, vertelde zijn weduwe op het proces. De veearts vroeg al een offerte voor een levensverzekering aan.

Het gezin-Van Noppen nam maatregelen. Mieke mocht niet meer in de auto van haar man rijden. Met hard plastic voor de ramen hoopten de Van Noppens kogels tegen te houden. De hond moest altijd rond het huis blijven. „Hij maakte al grapjes, als hij wegging zei hij: ik weet niet of ik straks nog terugkom”, herinnerde de weduwe zich. Hij las thuis soms voor uit Don Quichotte.

Op 20 februari 1995, enkele dagen voor een geplande keuring bij een groot veebedrijf dat werd verdacht van hormonengebruik, werd Van Noppen in zijn auto doodgeschoten. „Ik zou willen benadrukken dat Karel heel eenzaam was in zijn strijd, door niemand geholpen op het laatst”, vertelde zijn weduwe.

Tijdens het juryproces, dat nog lang niet is afgelopen, staat niet alleen de moordenaar terecht. Die heeft overigens al een volledige bekentenis afgelegd en zijn spijt betuigd. Ook de mogelijke opdrachtgevers uit de vleeswereld moeten zich verantwoorden.