De Spinoza- en Stevinpremies zijn de hoogste onderscheidingen van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Iedere laureaat krijgt 1,5 miljoen euro. Dat geld mogen ze besteden aan „wetenschappelijk onderzoek en activiteiten met betrekking tot kennisbenutting”.

Hoogleraar Bernet Elzinga (1970) van de Universiteit Leiden is een autoriteit op het gebied van ‘stress-gerelateerde psychopathologie’. Ze wint de Spinozapremie onder meer voor de succesvolle „laagdrempelige interventies” die ze heeft ontwikkeld om ouders en jongeren te helpen. Een van haar specialismen is het verkleinen van het risico dat psychische problemen van generatie op generatie worden doorgegeven.

Detlef van Vuuren (ook geboren in 1970) is een invloedrijk klimaatwetenschapper. Hij is hoogleraar aan de Universiteit Utrecht en verbonden aan het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL). Van Vuuren is onder meer gespecialiseerd in modellen voor het doorrekenen van de impact van klimaatbeleid. Hij heeft meegeschreven aan diverse rapporten van het VN-klimaatpanel IPCC.

De Stevinpremie voor de Delftse hoogleraar David Abbink (1977) is een erkenning voor zijn onderzoek naar het beter afstemmen van robots op de mens. Hij brengt „de hele werkomgeving in kaart waarin robots moeten worden ingepast”, waardoor ze vaker succesvol ingezet kunnen worden. „Dat is belangrijk, want onze vergrijzende samenleving heeft robotondersteuning hard nodig”, legt de NWO het belang van Abbinks werk uit.

Bestuurskundige Paul ’t Hart (1963) van de Universiteit Utrecht leidde duizenden ambtenaren op en adviseerde overheden en gezagsdragers op alle niveaus, van lokaal tot internationaal. Hij is volgens NWO een van de invloedrijkste bestuurskundigen van Nederland. Ook is hij grondlegger van de positieve bestuurskunde. Daarin ligt de focus niet op wat er allemaal misgaat bij de overheid, maar juist op successen, zodat die navolging kunnen krijgen.

De premies worden op 2 oktober uitgereikt.