Hij schaamt zich voor de misdaad en voor het feit dat de moordenaars vervolgens ongestraft zijn gebleven. „Mijn land maakte zich er op deze manier opnieuw schuldig aan”, aldus Steinmeier. Het dorp werd op 10 juni 1944 omsingeld door het eerste regiment ‘Der Führer’ van een pantserdivisie van de SS die op weg was naar Normandië waar de geallieerde landing net had plaatsgevonden.

De Duitsers vermoordden bijna alle inwoners van Oradour. Slechts zes mensen overleefden het bloedbad. Mannen werden geëxecuteerd met machinegeweren. Vrouwen en kinderen werden opgesloten in de dorpskerk, waarna het hele dorp in brand werd gestoken. Door de rook stikten de vrouwen en kinderen in de kerk. Vervolgens werden ze met machinegeweren doodgeschoten. Zo zijn 642 dorpelingen vermoord. Waarschijnlijk was het een wraakactie in verband met activiteiten van het Franse verzet, hoewel er nooit een duidelijk motief is ontdekt.

Kort na de oorlog verklaarde generaal Charles De Gaulle de ruïnes van het dorp tot nationaal monument. Tegen betrokkenen zijn processen gevoerd, maar die liepen vast of veroordeelden kwamen om verscheidene redenen relatief snel vrij. Een deel van de beklaagden was Fransman uit de door nazi-Duitsland ingelijfde Elzas. De hoofdverantwoordelijke, SS-generaal Heinz Lammerding, is in Frankrijk bij verstek ter dood veroordeeld, ook voor het bloedbad dat hij 9 juni 1944 in Tulle, 90 kilometer zuidelijker, onder burgers had laten aanrichten. Hij dook onder in Duitsland, maar dat land leverde hem na zijn aanhouding nooit uit.