Monument voor Sinti en Roma onthuld in Westerbork
In het centrum van Westerbork is donderdag een monument onthuld voor Sinti en Roma die in de Tweede Wereldoorlog zijn vervolgd. Zo’n vijftig tot zestig mensen waren aanwezig bij de onthulling en de besloten bijeenkomst die daaraan voorafging. Het nieuwe kunstwerk in Westerbork is het eerste monument voor oorlogsslachtoffers uit de Sinti- en Romagemeenschap in Drenthe. De commissaris van de Koning in die provincie, Jetta Klijnsma, noemde dat in een toespraak „een nieuwe stap in de erkenning van het leed dat de Sinti en Roma is aangedaan”. Het monument vertelt het verhaal van „een vergeten holocaust”, zo sprak ze.
De onthulling van het beeld, dat gemaakt is door de in de Sinti-gemeenschap opgegroeide kunstenares Ayla Corstanje-Uncu, was precies tachtig jaar na een grote razzia onder Roma en Sinti in Nederland. Op 16 mei 1944 werden 578 mensen opgepakt en naar kamp Westerbork vervoerd. Van hen werden meer dan 240 Sinti en Roma een paar dagen later op transport gezet naar het vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau. Onder de slachtoffers waren de Sinti-families Weiss en Meinhardt, die in het Drentse buurtschap Eursinge woonden bij Westerbork. Het monument dat donderdag is onthuld in het Drentse dorp is specifiek bedoeld om hen te herdenken. Hun namen zijn tijdens de plechtigheid ook voorgelezen.
Volgens burgemeester Jan Zwiers van Midden-Drenthe, waar Westerbork onder valt, symboliseert het beeld de beide families. „In onze gemeente zijn naar verhouding veel Roma en Sinti opgepakt tijdens de Tweede Wereldoorlog”, zei hij bij de onthulling. „Een gebeurtenis die een zwarte bladzijde is in de geschiedenis van onze gemeente.”
Een woordvoerster van Herinneringscentrum Kamp Westerbork laat weten dat het monument voor vertegenwoordigers van de families Weiss en Meinhardt, van wie er een aantal bij de onthulling aanwezig waren, een plek is om naartoe te gaan en te herdenken. „Daarom was de bijeenkomst ook wel emotioneel, want het gaat om je familie”, zegt ze. Ook voor andere Sinti en Roma kan het beeld een plek zijn om te herdenken, aldus de zegsvrouw. „Het belang van de bijeenkomst en het monument is dat je de verhalen verzamelt en doorgeeft. Want het is na tachtig jaar nog steeds een pijnlijk onderdeel van de geschiedenis.”