Mijn man heeft altijd al gedroomd van emigreren. Ik zie het echt niet zitten, maar hij begint er steeds vaker over. Hoe houd ik hem in Nederland?
Er zijn onoplosbare problemen in het leven. Dit is er zo eentje: u wilt in Nederland blijven wonen en uw man wil emigreren. Hiervoor is geen compromis te bedenken. Dus een van beiden moet toegeven. In dit geval weet ik ook wie dat moet doen: uw man. Als je emigreert moet je er als echtpaar beiden volledig achter staan. Zo niet, dan wordt de emigratie een grote teleurstelling. Als u in het buitenland zit te kniezen, zal uw man (en zullen uw kinderen als u die hebt) daar zelf ook niet gelukkig zijn. Nu is hij (een beetje) ongelukkig in Nederland, straks zijn er twee ongelukkig in het buitenland. Als u écht niet wilt emigreren, kunt u dit daarom het beste kraakhelder meedelen. U geeft uw grens aan. „Ik wil niet weg bij de familie.” „Ik heb er geen enkele behoefte aan om op mijn leeftijd nog Deens te leren.” „Jij hebt je werk, maar wat ga ik daar doen?” U hoeft zich er niet voor te schamen dat u geen behoefte hebt aan zo’n grote verandering. Hij heeft pech. Dan had hij maar niet met u moeten trouwen.
Oké, als de situatie zo ligt, is het duidelijk. Maar als u aarzelt ligt het anders. U emigreert liever niet, maar weet het toch eigenlijk ook niet zeker. Uw man mag niet uw hele hand nemen als u één vinger geeft, maar het is voor hem wel fijn als u bereid bent om te onderzoeken of emigreren mogelijk toch ook iets voor u is. Er is natuurlijk niets op tegen om een keer met hem op vakantie te gaan naar het land waar hij naartoe wil gaan. Rijd daar maar eens rond. Woon er een kerkdienst bij. Sta ervoor open om u te laten verrassen. Ik kan me voorstellen dat het hem helpt om uw nee te accepteren als u in elk geval die moeite gedaan hebt. Ga als u tot onderzoek bereid bent het gesprek aan met eerder geëmigreerde Nederlanders die succesvol zijn in het buitenland. Ga dan óók het gesprek aan met mensen die teleurgesteld zijn teruggekeerd. Tja, en als hij er elke keer op terugkomt, ook na een heldere afwijzing van u, is dat wel een beetje drammerig. Daar moet u het dan ook maar eens over hebben met hem. Bij een volwassen houding hoort immers dat je teleurstellingen kunt incasseren. Ook in je huwelijk.
Nico van der Voet, docent Christelijke Hogeschool Ede
