„Zeker in een tijd met grote personeelstekorten waarbij we alles op alles zetten om het lerarentekort te bestrijden, horen onderwijsstagiairs een passende vergoeding te krijgen”, vindt Dijkgraaf. Scholen moeten hier van hem „echt een stap naar voren” zetten. De minister windt zich hier al langer over op. Afgelopen najaar deed hij een vergelijkbare oproep, toen ResearchNed de vorige tussenrapportage publiceerde.

De bewindsman ziet een voorbeeld in regio’s die al wel zulke afspraken hebben gemaakt, zoals Leiden en Duin- en Bollenstreek. Hier krijgen studenten maximaal 395 euro per maand voor een voltijdstage.

Het onderwijs is met de weinige stagevergoedingen een uitzondering. Van alle hbo-studenten wordt namelijk circa 75 procent wél betaald voor hun stage. In het mbo ligt dat getal met 41 procent veel lager. Ook dat is een punt van zorg voor de minister.

Ander onderzoek van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid laat zien dat in collectieve arbeidsovereenkomsten (cao’s) meestal geen afspraken staan over stagevergoedingen. In een op de tien onderzochte cao’s kwamen onderzoekers zulke afspraken tegen.

Dijkgraaf vindt het een voorzichtig positief signaal dat in principeakkoorden wel steeds vaker over stagevergoedingen wordt gesproken. Ook ziet hij vaker gebeuren dat de vergoedingen voor hbo-, wo- en mbo-stagiairs gelijk worden getrokken, al ziet hij hierin nog steeds grote verschillen.

Het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) is ook niet te spreken over onbetaalde stages. De organisatie vindt dat stagevergoedingen wettelijk verplicht moeten worden. Dan krijgt „iedere student de kans om zonder geldzorgen stage te lopen”, stelt ISO. „Door onbetaalde stages moeten studenten die al krap bij kas zaten zich daardoor nog verder in de schulden steken, of zich een slag in de rondte werken”, voegt voorzitter Demi Janssen eraan toe. Ze vraagt daarnaast aandacht voor de gebrekkige begeleiding vanuit opleidingen die een deel van de studenten ervaart en voor discriminatie van studenten met een beperking.