Door openheid over keuze om niet op zondag te sporten weerstaat hardloper Van der Lugt de verleiding
Doe je ook mee met die wedstrijd zondag? Die vraag kreeg hardloper Leendert van der Lugt vroeger regelmatig van zijn maten bij de atletiekvereniging. „Dan kan ik niet”, luidde steevast zijn korte antwoord.
Tegenwoordig vertelt hij er ook bij wat daar de achterliggende reden van is; dat hij op zondag liever in de kerk zit dan aan de start van een marathon staat. „Als je open en eerlijk bent over je geloof, dwingt dat zo veel respect af.”
Dat de Alblasserdammer gek is van sporten, valt bij binnenkomst van zijn huis direct op. In de keuken en woonkamer staan op kastjes en planken tal van gewonnen trofeeën en bekers. Zo stond hij meerdere malen op het podium van de marathon (42,2 kilometer) van Zeeuws-Vlaanderen, een van de weinige marathons die op zaterdag plaatsvinden. Ook wist hij vorig jaar een ereplaats te bemachtigen tijdens het Nederlands kampioenschap run-bike-run, een combinatie van hardlopen en wielrennen.
Van der Lugt, werkzaam als graphic designer bij Woord en Daad en De Hoop, houdt wel van een uitdaging. Zo pakte hij begint dit jaar de winst in een wedstrijd van 100 kilometer. Hij finishte binnen zeven uur en kwalificeerde zich daarmee voor het WK 100 kilometer in India. „Na de wedstrijd kwam er direct iemand van de Atletiekunie naar me toe. Hij zei: „Ik heb leuk nieuws voor je. Die wedstrijd is op een zaterdag.”” Van der Lugt vond het een mooi moment. „Ik voelde me zo dankbaar dat God me de kracht had gegeven en ik de finish had gehaald. Dan komt ook nog die man naar me toe, die ik totaal niet ken, maar die wel van mijn principe afweet en die vertelt dat ik mee mag naar India. Dat is toch geweldig.”
Ontspanning en impulsiviteit kenmerken Van der Lugt, die zo’n 120 kilometer in de week loopt. „Ik ben niet van de strakke schema’s of de afgepaste diëten. Bij sommige marathons die ik liep, besliste ik een week van tevoren dat ik meedeed.” Zijn ongedwongenheid leverde hem weleens een meningsverschil op met zijn trainer. „Dan had ik voor de hardlooptraining eerst nog 100 kilometer gefietst, maar dat vond hij niet goed.” Het is tekenend voor de manier waarop hij het sporten ziet. „Ik leef er niet voor, ik doe het voor mijn plezier en krijg er rust van in mijn hoofd.”
Dat hij niet op zondag loopt, levert hem naar eigen zeggen ook mooie kansen op. Zo liep Van der Lugt in september vorig jaar een bergmarathon in Zwitserland, met in totaal 1800 hoogtemeters. „In het najaar zijn er veel marathons. Maar die zijn bijna allemaal op zondag. In plaats van op zondag een toptijd te lopen in Amsterdam of Lissabon, liep ik op zaterdag door de prachtige natuur in Zwitserland. Dat gaf net zo veel voldoening.”
Juist door open te zijn over zijn keuze lukt het de dertiger om de verleidingen van de zondag te weerstaan. „Het helpt me om consequent te zijn. Als ik nu opeens wel een wedstrijd op zondag zou lopen, zouden mensen raar opkijken. Ik zou er ook wel op aangesproken worden, denk ik.” Inmiddels gebruikt hij het hardlopen zelfs als middel om voor zijn geloof uit te komen. Bijvoorbeeld als hij de lokale media te woord staat na een wedstrijd. De eerste keer dat hij dat deed, net na zijn eerste marathon, weet hij nog goed. „De interviewer vroeg hoe ik het had volgehouden. „Alle eer aan de Heer”, was het enige wat ik zei.”
Want dat hij bij het sporten afhankelijk is van de kracht van Boven, staat voor hem als een paal boven water. „Ik schrijf weleens een Bijbeltekst op mijn startnummer. Bijvoorbeeld het vers over lopen en niet moe worden, uit Jesaja 40:31. Over zo’n tekst denk ik soms na tijdens een wedstrijd. Het helpt me om het van God te verwachten. Als ik de gezondheid, kracht en energie niet van Hem ontvang, kan ik niets.”
