Hoe M. Johnsen om het leven heeft gebracht blijft onduidelijk. De rechtbank neemt aan dat een ruzie tussen de twee, onder invloed van drank en drugs, escaleerde. M. zou de vrouw onder meer door verwurging hebben gedood.

De rechtbank neemt het M. kwalijk dat hij geen openheid heeft gegeven over de verdwijning van de vrouw en haar lichaam heeft verstopt. „Door haar lichaam wekenlang (in een kist) verborgen te houden gedroeg hij zich respectloos naar haar toe. Het lichaam is in gevorderde staat van ontbinding teruggevonden en kon dus niet waardig worden begraven. Verder zaten haar naasten weken in onzekerheid over haar lot”, aldus de rechtbank.

M. ontkent Johnsen te hebben vermoord en beweert haar al dood in de hal van hun huis te hebben gevonden. Hij zegt dat hij ’s nachts naast het lichaam heeft gewaakt, terwijl hij onder invloed plannen maakte om zichzelf van het leven te beroven. ’s Ochtends zou hij naar een winkel zijn gegaan en daarna weer naast haar hebben gezeten. De man heeft wisselend verklaard over de duur en verrichte handelingen. Mede daardoor beschouwt de rechtbank zijn verklaring als ongeloofwaardig.

Verder rekent de rechtbank het M. aan dat hij zijn mond hield tijdens het onderzoek naar de doodsoorzaak van de vrouw. Hij zei niets „ten behoeve van zichzelf om niet te worden ontdekt”, aldus de rechter. M. had eerder verklaard de hulpdiensten niet te hebben gebeld omdat in de woning een voormalige wietkwekerij zat en hij weinig vertrouwen had in politie en justitie.

Het Openbaar Ministerie had veertien jaar cel geëist.