Daartoe is de commissie inlichtingen van de Senaat vorige week gestart met hoorzittingen, bedoeld om erachter te komen wat de inlichtingendienst CIA en andere diensten, zoals de Militaire Inlichtingendienst DIA, concreet over de militaire capaciteiten van Iran weten en wat zij doen om hun kennis te vergroten.

De regering-Bush rechtvaardigde de invasie in Irak met de „acute bedreiging” die uitging van de massavernietigingswapens van het regime van Saddam Hussein. Die wapens werden echter nooit gevonden.

Een onderzoek van eerdergenoemde commissie constateerde vorig jaar dat „de meeste conclusies van de inlichtingendiensten over Irak overdreven waren” en „niet werden gesteund door concrete feiten.”

Om te voorkomen dat hetzelfde weer gebeurt ten aanzien van Iran, wil de Senaat nu een duidelijker inzicht in wat het Amerikaanse inlichtingenapparaat concreet weet over Iran.

„De regering verwees bij Irak naar informatie die men kreeg van de inlichtingendiensten. Achteraf weten wij nu dat die diensten minder wisten dan zij voorgaven. Dat mag niet opnieuw gebeuren”, aldus senator John Rockefeller, lid van de commissie inlichtingen.

Volgens sommige analisten gaat het echter om meer dan dat. „Senaat en Huis van Afgevaardigden lieten zich bij Irak overrompelen door de regering, die met zogenaamde bewijzen kwam voor de dreiging die er uitging van Irak. Vervolgens gaf men de regering-Bush volmacht om militair op te treden”, aldus politiek analist Doug Bandow van het Cato Research Institute in Washington.

Hij wijst erop dat het Congres (Senaat en Huis van Afgevaardigden) daarmee z’n grondwettelijk vastgelegde prerogatief opgaf om als hoogste bestuursmacht in de VS de oorlog te verklaren. „Amerika werd op dezelfde manier verleid tot de oorlog in Irak als indertijd tot de oorlog in Vietnam door het beruchte incident in de Golf van Tonkin, waarvan de details achteraf ook niet bleken te kloppen.

Door de inlichtingendiensten nu nauwkeurig te schaduwen laat het Congres de regering weten dat men wat Iran betreft geen herhaling wil. Dat is natuurlijk positief.

Maar onderschat aan de andere kant niet de mogelijkheden die de regering heeft om te manipuleren als die haar zinnen gezet zou hebben op een nieuwe militaire confrontatie in het Midden-Oosten”, aldus Bandow.