De watersnood is een onvergetelijke gebeurtenis in de geschiedenis van de gereformeerde gemeente in Nederland in het dorp op Walcheren. Op 18 september is het 75 jaar geleden dat ze door ds. W. de Wit werd geïnstitueerd. „Er waren mensen die de vreze des Heeren deelachtig waren en die in andere kerken geen voedsel voor hun ziel kregen.”

De kerk kwam binnen een jaar na de ingebruikname in het water te staan, maar dat duurde maar kort. Dat zal de reden zijn waarom er geen problemen zijn met zout in de muren. Zelfs de vloer had niet geleden: het hout was gecarbolineerd. Sinds de uitbreiding in 2002 heeft de kerk een betonnen vloer, behalve de „tuun” –liturgisch centrum– rond de kansel.

Diaken M.P. Kole en ouderling A. Wondergem werden in 2008 tegelijk diaken, tijdens een moeilijke periode. „Het was een wonder dat in 2009 in die omstandigheden kandidaat M. Krijgsman het beroep aannam. We hadden toen net een groot legaat gekregen; daarmee konden we de pastorie bekostigen”, zeggen de beide ambtsdragers. Sinds 2008 was er geen ouderling meer, maar in 2010 werd Wondergem in dat ambt bevestigd, net als eerder zijn vader. Nu zijn er twee ouderlingen en vier diakenen. Ds. Krijgsman vertrok vorig jaar april. „We voelen het gemis van een eigen predikant.”

De gemeente telt zo’n 450 zielen, twee keer zo veel als in 1983, toen kandidaat W. Verhoeks hier werd bevestigd. „Hij was een bewogen prediker, een vaderfiguur, heel trouw in het pastoraat. Voor het eerst hadden we een predikant; ouderling D. Caljouw zei: We waren als degenen die droomden.” Momenteel zijn er meer doopleden dan belijdende leden. „We hebben veel jeugd.”

J. de Nooijer (67) is 29 jaar koster. „Het is een stuk van je leven”, zegt hij. „Ik houd van het persoonlijk contact. De eerste 23 jaar deden we als gezin ook al het schoonmaakwerk. Dat gebeurt nu door groepjes uit de gemeente.

De Nooijer laat het Sloveense Škrabl-orgel uit 2013 graag even horen, tot in het volle werk toe. De Arnemuidenaren zingen uit de psalmberijming van Datheen. „Daar is gelukkig nooit discussie over.” Collecteren gebeurt bij de uitgang, zoals in meer Zeeuwse plaatsen de gewoonte is. „A, K en B, staat er op de zakjes”, wijst diaken Kole. „Armen, Kerk en Bijzonder. Als een predikant voorgaat, vervangen we de B door een witte zak met de P van predikant: de opbrengst is voor de voorganger.” Ook de twee predikanten die aan de gemeente verbonden waren, hadden geen vast traktement.

Jubileumboek

Naast de ramen van de consistoriekamer hangen foto’s van ds. F. Mallan en de eerste drie ouderlingen: J.J. van Horssen, D. van Belzen en J.L. Joosse. Aan de muur ertegenover een grote lijst met daarin foto’s van veertien predikanten, inclusief ds. W.C. Lamain, die tot de Gereformeerde Gemeenten behoorde. „We zijn hier niet kerkistisch”, zegt Wondergem. „Onze gemeente is een klein deeltje van het heláás gescheurde lichaam van Christus.”

In het dit najaar uit te geven jubileumboek komen naast een beknopte historische beschrijving vier preken van ds. Verhoeks en vier van ds. Krijgsman, inclusief de herdenkingspreek die hij op 19 september houdt. „De Heere is de Getrouwe, daarom is de gemeente er nog”, zeggen de ambtsdragers.