Volgens Trouw stortte Rutte zijn vierde kabinet in een crisis, terwijl hij een kabinetscrisis vanwege de oorlog in Oekraïne nog onverantwoord noemde. „Wat bezielde hem om de duimschroeven ineens toch zo hard aan te draaien?”, vraagt Trouw zich af. „Overspeelde de politiek veteraan ditmaal zijn hand?” De Volkskrant oordeelt: „Armoedige politiek”.

De Telegraaf schrijft dat met vervroegde verkiezingen een intern VVD-probleem kan worden opgelost: „De vraag wie Rutte moet gaan opvolgen wordt wederom geparkeerd”, terwijl dit bij verkiezingen over twee jaar anders zou liggen.

Volgens het AD was Rutte deze week „op ramkoers” en dreef hij „zelf de discussie verder op de spits”. De Volkskrant schrijft in het commentaar dat de premier zich bediende van „fanatieke machtspolitiek” op een thema waar de binnenlandse politieke speelruimte beperkt is.

Ook NRC is verrast door het „onverwacht felle optreden van Rutte”. Volgens de krant bracht de premier, die jarenlang het imago had van „politieke allemansvriend”, welbewust het voortbestaan van zijn vierde kabinet in gevaar. Dat deed hij door slechts het VVD-standpunt te bepleiten.

Het kabinet zelf wordt door De Volkskrant „een politiek verstandshuwelijk waar nooit veel liefde van uitging” genoemd, volgens het AD had het kabinet „grootse plannen” die nu ook „knarsend tot stilstand” kunnen komen en volgens De Telegraaf was het „een moetje zonder bezieling”.