Duitse media besteden er uitvoerig aandacht aan: het bruispoeder is jarig. Het snoepgoed staat volop in de belangstelling. Het is weer helemaal ’in’ om het ouderwetse spul te gebruiken.

De status van het Brause–Pulver is het best te vergelijken met de populariteit in Nederland van zwart–wit of salmiak. De zakjes van het merk Ahoj–Brause met de afbeelding van een matroos zijn overal in de Bondsrepubliek een begrip.

Het begon in januari 1925 met natron, wijnzuur en wat water. De zakenman Theodor Beltle mengde daaruit het „priklimonadepoeder voor alle lagen van de bevolking". Het poeder was bedoeld als goedkoop alternatief voor de kostbare echte limonade uit citrusvruchten en suiker.

Duitsers ontdekten echter andere manieren om het bruispoeder te consumeren: direct uit het zakje in de mond, uit de hand gelikt of met wat spuug opgeschuimd. Uiterst populair bij jongeren zijn cocktails van het spul met wodka.

De jaarlijkse productie ligt inmiddels op ongeveer 100 miljoen zakjes. Het logo van Ahoj–Brause met de lachende matroos siert T–shirts, glazen en tassen.

Het bruispoeder werd zelfs in de literatuur vereeuwigd. In Die Blechtrommel van Günter Grass likt de hoofdpersoon Oskar het goedje uit de hand en de navel van zijn vriendin Maria.