„Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid , goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.”

Een liefhebber van Christus is begerig dat Hij hem meer wijsheid, meer leven, meer heiligheid en sterkte zou meedelen, dat Hij Zichzelf aan Hem meer zou openbaren in Zijn beminnelijkheid en in Zijn liefde. Dit was ook de zaak, die Christus beloofde (Johannes 14:21, 23): Die Mij liefheeft, die zal Ik liefhebben, en Ik zal Mijzelf aan hem openbaren; Ik en Mijn Vader zullen tot hem komen, en zullen woning bij hem maken.

Hij wenst ook, dat Christus zijn ziel zoet zou troosten en met vreugdeolie zalven en daarin onuitsprekelijke blijdschap zou storten. Waar nu geen hartelijke begeerte naar Jezus’ genadige tegenwoordigheid en toenadering tot de ziel is, daar is geen liefde tot Jezus. Wie Jezus liefheeft, verlangt naar Jezus’ heerlijke openbaring en tegenwoordigheid in de hemel. Want hij gelooft en hoopt Jezus daar volkomen, in al Zijn voortreffelijkheden, te genieten. Hij heeft de verschijning van Jezus lief, wat de apostel stelt als een kenmerk van allen, die de kroon der rechtvaardigheid zullen krijgen (2 Timotheüs 4:8). Zijn ziel roept (wanneer de Heere Jezus zegt: Ik kom haastig): Amen, ja kom Heere Jezus, ja kom haastig (Openbaring 22:20). Hij weet, dat in Zijn tegenwoordigheid, verzadiging der vreugde is; liefelijkheden zijn eeuwig in Zijn rechterhand (Psalm 16:11). En dat er bij Hem de fontein des levens is, en een beek van Zijn wellusten (Psalm 36:9, 10).

Jacobus Koelman,

predikant te Sluis

(”Ware merktekenen van de liefde tot Jezus”, 1690)