Drie jaar geleden kwam ook al naar buiten dat de volksvertegenwoordigers een te rooskleurig beeld was voorgeschoteld van de politietrainingsmissie in Kunduz (2011-2013). Toen werden tegenslagen niet gemeld om het politieke draagvlak voor de missie niet te verliezen.

Het doel van Resolute Support was het trainen en adviseren van Afghaanse functionarissen van leger en politie en de ministeries van Defensie en Binnenlandse Zaken. Tussen de 100 en 160 Nederlandse militairen waren voor deze missie steeds actief. Ze waren voornamelijk gelegerd in Mazar-e-Sharif.

Volgens de IOB was de bijdrage aan de NAVO-missie vanaf het begin gedoemd te mislukken. Zaken als nepotisme en corruptie stonden een welslagen in de weg, net als het feit dat Afghanen zich te weinig betrokken voelden bij de doelen van de westerse coalitie. Ook de slechte veiligheidssituatie werkte tegen.

Of de doelen zouden worden gehaald van Resolute Support speelde geen rol toen het Nederlandse kabinet besloot een bijdrage te leveren, aldus de IOB. Er was een wens tot bondgenootschappelijke solidariteit en een verlangen om samen te werken met Duitsland. De missie miste specifieke doelen en de motivatie bij de Afghanen was beperkt.

De vordering van de missie en de veiligheidssituatie werd beter voorgesteld dan het geval was. Daaraan maakte ook de NAVO zich schuldig, aldus het rapport. „Het gebeurde ook in rapportages van het Nederlandse kabinet naar de Tweede Kamer, voornamelijk in de missiejaren tot 2020.”

Het kabinet zegt lessen te trekken uit de inzet. Die worden meegenomen in de voorbereiding van nieuwe missies, laat de regering weten. Verder wijst ze nog op de goede samenwerking met Duitsland tijdens de inzet en de positieve resultaten van trainingen door special forces.

De missie werd in 2021 gestopt toen de Amerikanen zich terugtrokken uit Afghanistan. De Taliban namen daarna snel het hele land over.