In de periode dat de verpleegkundige de gedetineerde behandelde, maakte de zorgverlener ook kennis met diens toenmalige vriendin. Ze kregen een relatie en gingen samenwonen.

De gevangene verwijt de verpleegkundige dat hij vertrouwelijke informatie heeft gebruikt en/of het beroepsgeheim heeft geschonden. Ook neemt hij hem kwalijk dat hij geen melding heeft gemaakt van de relatie, niet aan zijn patiënt en ook niet aan de penitentiaire inrichting. Het tuchtcollege geeft hem gelijk.

De gedetineerde besprak met de verpleegkundige onder meer de stress die zijn vriendin ondervond door zijn detentie. Later zei ze de relatie te willen beëindigen en andere woonruimte te zoeken. Daarbij kwam bij hem ook de vrees op dat hij na vrijlating behalve geen vriendin, ook geen onderdak meer zou hebben.

„Op 7 september 2020 hield de verpleegkundige klager voor dat klager zelf onvoldoende financiële middelen had om aanspraak te kunnen maken op de woning. Op aanraden van de verpleegkundige ondertekende klager vervolgens een opzeggingsbrief waardoor de huurovereenkomst werd beëindigd”, staat in de uitspraak van het college. Een en ander heeft de verpleegkundige ook al een straf van de stafinrichting zelf opgeleverd.

Het gaat volgens het college in deze zaak „om een ernstige beschadiging van het vertrouwen in goede zorgverlening aan een gedetineerde, een kwetsbare patiënt, en het overschrijden van professionele grenzen door contact te hebben en te houden met de partner van de patiënt tijdens een behandelrelatie en dit vervolgens te verzwijgen”. Daar komt nog bij dat de verpleger weinig zelfreflectie aan de dag heeft gelegd en vooral oog had voor zijn eigen privésfeer, staat in de uitspraak.