„Het land is Israëls onvervreemdbaar recht. En dat dienen oud en jong te weten. Israël ligt daar, te midden van de volken, op een kruispunt van drie werelddelen. In het hemels kadaster zijn de grenzen daarvan nauwkeurig omschreven. Daar staan resoluties van de Verenigde Naties, Oslo-akkoorden, de bemoeizucht van een Amerikaanse president en de Europese Unie machteloos tegenover. Ook al probeert iedereen Israël te dwingen gebieden af te staan, God heeft Zijn eigen agenda. Het is God die de wereld bestuurt.

<InlineImage imgUrl=“https://images.rd.nl/fill/w:2500/h:2500/plain/https%3A%2F%2Ferdee-prod-bucket-s3-001.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com%2F19254813_5208829692.JPG” caption=“„Judea, Samaria en de Golan foto zijn voluit Bijbelse gebieden. Ze vormen de ruggengraat van Israël.” beeld RD, Henk Visscher" alt=“19254813.JPG” />

De Bijbel laat er geen twijfel over bestaan dat het Joodse volk van 1948 een voortzetting is van het volk uit het jaar 70, waarin stad en tempel verwoest werden. Israël is het volk van Gods verbond en het zal dat dankzij Gods verkiezing blijven, ondanks ontrouw en ongehoorzaamheid. De Heere heeft Zijn verbond ingesteld tot in duizend geslachten en Hij heeft het met een eed bevestigd, zo lezen we in Psalm 105. Je zou deze Psalm wel de koopakte van het land kunnen noemen. Judea, Samaria en de Golan zijn voluit Bijbelse gebieden. Ze vormen de ruggengraat van Israël. In Bethlehem hebben Naomi en Ruth geleefd, heeft David zijn kudde geweid, is Jezus geboren. Hebron wordt maar liefst 68 maal in de Bijbel genoemd. De aartsvaders hebben er gewoond, en David is er koning geweest. (…)

Is er dan voor een volk met zo’n verleden geen verwachting voor de toekomst? Niet voor niets eindigt Paulus zijn beschouwing over de toekomst van Israël met de lofzang op het wonder: „O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen en onnaspeurlijk Zijn wegen. Wie heeft de zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest? Uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen’ (Romeinen 11). (…) En zo kon het gebeuren dat de staat Israël op 14 mei 1948 opnieuw begon.”

Het hersteld hervormde blad Zicht op de kerk interviewde de „bevlogen Israëlman” J. van Hoorn uit Sommelsdijk.