Het jaar 2022 is voorbij. Weer een jaar extra geschiedenis. Ik had er vroeger al moeite mee. Zoveel eeuwen, oorlogen, keizers, koningen, admiraals. Dat vak paste simpelweg niet in mijn hoofd. Hoe moet het dan met mijn kleinkinderen? Zij moeten er nog een halve eeuw meer instampen. Van geschiedenis heb ik wel geleerd dat mensen die geschiedenis leren niet automatisch van de geschiedenis leren. De voorbeelden zorg, politiek en onderwijs tonen aan dat dit ook opgaat voor 2022.

In 2010 meldden zich zestig kinderen voor transgenderzorg. Dat aantal is enorm gestegen. In 2022 waren er 1600 minderjarigen in behandeling en stonden er 1800 op de wachtlijst. In Zweden en Finland besloot men na wetenschappelijke evaluaties het beleid radicaal te wijzigen door in eerst instantie ervan uit te gaan dat deze jongeren een psychologisch probleem hebben. In Engeland sloot men een transgenderkliniek. Maar de Nederlandse toonaangevende specialisten laten in NRC (31-12) weten dat ze geen vuiltje aan de lucht zien en in 2023 verdergaan met wat is opgebouwd.

Dan de politiek. Op woensdag 11 mei stuurden kinderrechters voor de tweede keer een brandbrief naar het kabinet: de jeugdbescherming kan het niet meer aan. De oorzaak is het toenemende aantal vechtscheidingen. Nu al zijn er jaarlijks 7000 vechtscheidingen waarvan minderjarige kinderen het slachtoffer zijn. Deze feiten roepen geen gevoel van urgentie op bij de politieke meerderheid. Het SGP-voorstel om relatietherapie in het basispakket op te nemen, haalde het niet en sinds 1 januari faciliteert de overheid gezinsvorming zonder huwelijkstrouw door aan ongehuwde en zelfs aan niet-geregistreerde partners automatisch het recht van ouderlijk gezag toe te kennen.

Een laatste voorbeeld. Stress bij jongeren neemt sinds 2009 sterk toe. Een derde van de jongeren tussen 12 en 16 jaar en meer dan de helft van de studenten ervaren ongezonde prestatiedruk. Toch zullen veel scholen zich in 2023 nog meer gaan focussen op individuele prestaties, door verder te gaan met gepersonaliseerd leren. Blijkbaar moet op cognitief gebied werkelijk alles wat erin zit eruit gehaald worden en is onderpresteren de grootste ramp die een kinderleven kan treffen.

En hoe vergaat het de kerken? Na corona is het aantal kerken en kerkenraden die worstelen met conflicten niet kleiner geworden. In 2022 waren er felle discussies in deze krant tussen broeders die even vergaten dat ze bij hetzelfde gezin horen en uit pure genade verbonden zijn aan hetzelfde hoofd Christus. Zal het in 2023 beter worden? De geschiedenis laat zien dat daar weinig kans op is. In feite zou de hele kerkgeschiedenis beschreven kunnen worden aan de hand van de conflicten. De geschiedenis van het nog niet. Maar in 2023 zouden we ons misschien wel kunnen oefenen om conflicten te zien als beproeving. In het besef dat de verdrukking lijdzaamheid werkt, de lijdzaamheid bevinding en de bevinding hoop. Hoop die zich uitstrekt. „Want ziet, Ik schep nieuwe hemelen en een nieuwe aarde; en de vorige dingen zullen niet meer gedacht worden”
 (Jesaja 65:17). Dan is geschiedenis definitief voorbij.

De auteur is mediator, coach en ondernemer.