Diony kreeg vuurwerk in zijn nek en kampt nog steeds met de gevolgen
De achtjarige Diony van Blijderveen kreeg tijdens de vorige jaarwisseling een grondbloem in zijn nek gegooid. Hij kampt nog steeds met de gevolgen.
„Ons hele gezin vindt vuurwerk mooi”, vertelt moeder Tamara van Blijderveen (40). Met haar man Ries (43) heeft ze naast Diony nog twee kinderen: Selena van 16 en Tyago van 4. Het gezin woont in Ingen, een dorpje met zo’n duizend inwoners in de Betuwe.
Hoewel de gezinsleden van vuurwerk genieten, schaffen ze zelf nooit veel aan. „Meestal kopen we wat kleine pakketjes bij de supermarkt voor de kinderen.”
Op 31 december 2021 gaat Diony, zoals vrijwel elke dag, naar een speeltuintje om de hoek om te spelen. Het is rond 15.00 uur. „Daar was een jongen, die een paar jaar ouder is dan Diony, met vuurwerk in de weer. Hij stak een grondbloem af en gooide die naar Diony. Waarom weten we nog steeds niet.” Een grondbloem is vuurwerk uit de F1-categorie dat het hele jaar door mag worden afgestoken. Het ding stuitert zo’n 10 seconden rond, terwijl het fel oplicht en een zoemend geluid maakt.
Het vuurwerk komt in zijn nek terecht. „De grondbloem bleef blazen, terwijl Diony gilde: doe hem uit, doe hem uit.”
Even later staat Diony huilend op de mat, de jongen naast zich. „Wij zaten monopoly te spelen. We hadden net het nieuws gehoord over het ongeluk met de klaphamer in Haaksbergen. Ik zei nog tegen mijn man iets als: het zal je maar gebeuren. Een paar tellen later staat Diony aan de deur.”
De schade bij de jongen is groot: zijn huid is deels zwartgeblakerd en hangt vol vellen, zijn haren zijn verschroeid. „Mijn man is meteen met doeken gaan koelen, ik belde 112. Daar zeiden ze direct: zet hem onder de douche en trek zijn kleren uit. Dat hebben we gedaan. Gedeeltelijk hebben we zijn kleren kapot moeten knippen, omdat er niets meer over zijn hoofd uit kon. Diony was vreselijk aan het gillen, maar toen hij eenmaal onder de douche stond, verzachtte dat de pijn en werd hij wat rustiger. Hij is met de ambulance naar Ziekenhuis Rivierenland in Tiel gebracht.”
De oudejaarsavond gaat voor het gezin als in een waas voorbij. Diony mag ’s avonds naar huis. Het enige wat hij kan is op de bank liggen. Een aantal weken later blijkt dat de wond niet goed geneest en moet hij in het brandwondencentrum in Beverwijk een operatie ondergaan.
Het ongeluk heeft een flinke impact. „De eerste weken moesten we zo’n drie keer per dag het verband wisselen en nieuwe zalf aanbrengen. Ook moest Diony zich nog maanden later iedere keer insmeren met zonnebrand voor hij naar buiten ging.”
Onzekerder
Ook mentaal heeft de gebeurtenis zijn weerslag, vertelt Van Blijderveen. „Dinoy is onzekerder geworden door de brandwond. Gelukkig is iedereen juist heel lief voor hem.”
Vooral bij de eerste knallen in december is Diony erg bang. „We liepen een keer buiten toen we iets hoorden. Hij stond plotseling achter mij, alsof hij het liefst in me zou kruipen.”
Van Blijderveen verwacht dan ook een jaarwisseling vanachter het raam, maar zover komt het niet. „Hij wilde toch naar buiten. Hij heeft dus zeker geen fobie opgelopen. Wel is hij heel erg op zijn hoede als er iemand met vuurwerk loopt, vooral een onbekende. Dan zie je hem de omgeving scannen en nog een paar stappen extra naar achter zetten.”