Koningspaar bewondert polsstokspringers, proeft kaas en hoort bezorgde burgers in Lopikerwaard en Vijfheerenlanden
Polsstokspringen, paarden, polders, kaas, water, historische pleinen en poorten in karakteristieke stadjes. Hoe Hollands wil je het als koning hebben bij een streekbezoek?

Polsstokverspringen is nog een hele kunst, ziet de koning. Je rent in volle vaart de steiger af, grijpt bij het eindpunt de stok en klimt op handen en voeten razendsnel richting de top, terwijl de stok door het water tolt. Aan de overkant land je zo ver mogelijk in het zand. Lukt dat niet, dan rest een plons in het water.
De koning riskeert dinsdag geen nat pak. Wel stijgt vanuit het rijendikke publiek aan de overkant een luid gejuich op als hij en Máxima de houten steiger opklimmen. En dat is ook een hele kunst, met de naaldhakken van de koningin. Voetje voor voetje loopt het paar naar voren – zij voorop. „Ik ving alle wind met m’n rok”, roept de koningin als ze weer met beide benen op de grond staat.
Zes plekken deed het koningspaar dinsdag aan bij het streekbezoek aan Lopikerwaard en Vijfheerenlanden. Na de start in Montfoort en het polsstokverspringen in Polsbroekerdam (een buurtschap bij Benschop), gaan koning Willem-Alexander en koningin Máxima langs bij een kaasboerderij in Polsbroek. Rond 13 uur stappen ze bij Lopik op het voetveer om de Lek over te steken. Na een stop in Ameide en Tienhoven aan de Lek rijdt de koninklijke bus door naar Vianen voor een bezoek aan een basisschool en de paardenmarkt.
Contrast
Mensen staan massaal te zwaaien langs de route – vanachter dranghekken of gewoon in de voortuin. Vlaggen hangen uit en ook de stralende zon aan de strakblauwe lucht draagt bij aan de feestelijke sfeer. Tussen al die vrolijkheid is ook ruimte voor de zorgen van burgers. Dat begint al snel na de start in Montfoort, waar een gesprek in het oude stadhuis een contrast vormt met de juichende schoolkinderen buiten.
Aan tafel zitten inwoners die geen huis kunnen vinden. „Ik wil hier blijven voor familie, werk, vrienden en vrijwilligerswerk”, vertelt een zoekende twintiger. Een leeftijdsgenoot die wel een woning vond, houdt daar een dubbel gevoel aan over: „Je biedt hier in Montfoort op tegen je vrienden.” Een jonge moeder die met haar dochtertje in een pleeggezin woont, barst zelfs in tranen uit omdat er „gewoon niks” is. Het koningspaar luistert. En vraagt naar wensen, kosten, procedures en het voorkeursbeleid voor eigen inwoners.
Melkveehouder Cock Verweij hoopt op heldere regelgeving, vertelt hij het koningspaar
Even later, op de kaasboerderij van de families Verweij in Polsbroek, leggen ook agrariërs hun zorgen op tafel. Kinderen willen bedrijven graag voortzetten, maar er lijkt geen toekomst voor hen. „Klasgenoten zeggen: zodra ik mijn diploma heb, stap ik op het vliegtuig”, vertelt een mbo-student melkveehouderij. „Zonde, want we hebben zulke goede grond in Nederland.” Melkveehouder Cock Verweij hoopt op heldere regelgeving. „Ik ben bereid te investeren, maar zo’n investering moet niet volgende week al achterhaald zijn.”
Restauratie
Aan de overkant van de Lek krijgen koning en koningin een beitel en klopper in de hand gedrukt. Ze zijn te gast bij restauratiebedrijf Koninklijke Woudenberg, waar leerlingen bezig zijn met onderdelen van het praalgraf van Piet Hein uit de Oude Kerk in Delft, en met het herstel van een driepas uit de Sint-Maartenskerk in Tiel. Aan die laatste klus draagt ook het koningspaar een steentje bij door elementjes in de steen te slaan. Student Iris Kuijpers is tevreden over het resultaat van de koning. „Ik heb mensen gezien die het de eerste keer slechter deden.”
Later op de middag neemt het koningspaar plaats tussen leerlingen van groep 8 op openbare basisschool Tijl Uilenspiegel in Vianen. Ze krijgen een gastles die moet voorkomen dat kinderen sluipenderwijs in handen vallen van de georganiseerde misdaad. De trainers lijken soms wat over de hoofden van de leerlingen heen te praten, maar dat tackelt Máxima handig. „Ik hoorde dat je weerbaar moet zijn, weten jullie wat dat is?” De kinderen hebben geen idee en dus heeft de koningin wat uit te leggen: „Dat je sterk bent om nee te zeggen, niet meegaat als iets verkeerd is.”
Dat blijkt nog niet zo makkelijk als het geld lonkt, laten de gastdocenten zien. Ze hebben op elk tafeltje een envelop gelegd, waar de kinderen niet in mogen kijken. Ze moeten ’m alleen bewaren. Maar als een van hen uit zijn eigen envelop een briefje van 20 euro haalt, grijpen sommigen toch naar hun envelop. „Als er geld in het spel komt, wordt het lastiger”, constateert de koning.
Máxima houdt de leerlingen een dilemma voor. „Stel dat je straks bij je bijbaantje in de supermarkt 8 euro per uur verdient en iemand anders biedt je voor 20 euro een klusje aan.” „Dat zou ik doen!” roept een jongetje meteen. „Daar zit iets achter”, waarschuwt de koningin het ventje. „Je moet achterdochtig zijn.” Ze gebaart naar de trainer: er is werk aan de winkel.