Buiten, aan de zuidzijde van de kerk, zijn restauratiemetselaars van de firma Den Hertog aan het werk. Van begin april tot ergens in de maand juni worden achthonderd jaar oude tufstenen vervangen. Dat maakt de eerste fase van dit restauratiewerk uit. Volgend jaar komt er nog een vervolg.

Binnen in de kerkzaal zitten drie generaties Den Hertog: Chris (89), Gerard (54) en Chris (25). Alle drie hebben ze al eerder gewerkt aan de Grote Kerk in Loenen aan de Vecht. De eerste Den Hertog die aan de kerk heeft gewerkt, leeft niet meer.

Gerard den Hertog, de middelste van de huidige drie, zegt: „Den Hertog Restauratie is een familiebedrijf. We zijn ontstaan rond het jaar 1860 en zijn gespecialiseerd in uitdagende metselwerken zoals rollagen, ezelsruggen en boerenvlechtingen, en in speciaalvoegen zoals neggestreep, knipvoeg en snijvoeg. We werken regelmatig in opdracht van Monumentenzorg. Deze klus in Loenen aan de Vecht doen we in opdracht van de hervormde gemeente.”

Duitse stenen

Zijn vader, Chris den Hertog: „De steensoort in de buitenmuur van deze kerk is natuursteen uit een Duitse groeve. Zo’n steen is na acht eeuwen wel een keer versleten. We bikken die stenen eruit en vervangen ze door nieuwe stenen, afkomstig uit dezelfde groeve. Dat is een vak apart. Het is een uitstervend beroep. Er is bijna geen personeel meer voor te krijgen. Terwijl het toch zulk mooi werk is. Ik heb er tenminste nog steeds schik in.”

Nieuws in beeld

Steigerwerk. beeld Erik Kottier

Werkmateriaal. beeld Erik Kottier

Busje voor de kerk. beeld Erik Kottier

Werkmannen. V.l.n.r.: Gerard (54), Chris (89) en Chris (25). beeld Erik Kottier

Stenen vervangen. beeld Erik Kottier

Onderhoud aan de Grote Kerk. beeld Erik Kottier

Kleinzoon Chris den Hertog is in het bedrijf opgegroeid: „Het zit gewoon in mijn bloed. Mijn liefde voor dit restauratiewerk heeft zich in de praktijk ontwikkeld. Als je in dit werk groot bent geworden, wil je nooit meer iets anders doen. Zo’n kerk als deze staat er al honderden jaren. Dit is meer dan een verzameling hout en steen. Daar wil je toch voorzichtig mee omgaan, er goed voor zorgen. De volgende generaties moeten hier ook plezier van hebben.”

In het schip van de kerk staan zo’n honderd losse stoelen op zwarte zerken. In kastjes langs de muur liggen de kerkboeken, de bundel Weerklank, psalmboeken en Bijbels. Achter in de kerk hangt het predikantenbord: „Gedenkt uwer voorgangeren die u het Woord Gods verkondigd hebben.” In de rijen namen staan die van Balthasar Bekker, Johannes Junius en Pieter Huibert Nahuis.

De oudste van de drie Den Hertogen, Chris, zegt: „Wij vinden het een voorrecht dat we niet alleen op zondag in de kerk zitten, maar dat we er doordeweeks ook mogen zijn.”

Stilteruimte

Zes kroonluchters hangen aan het houten gewelf. Boven de preekstoel verrijst een orgel van de firma Flentrop. Hoog in de toren slaat de klok twaalf uur.

Aan de achterzijde van de Grote Kerk, in de vroegere sacristie, bevindt zich een stilteruimte. Die is iedere dag geopend. Aan de wand hangen de woorden: „Jezus zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven”. In een rek liggen Bijbels, gratis mee te nemen. In het gastenboek schreef gisteren iemand: „Ik heb geen Bijbel nodig. Ik hoor de stilte al. Daar is hij weer.” En vanmorgen liet iemand dit nog achter: „De reis is voltooid.”