Geef Groen plaats in reflectie op Afscheiding
Laten we, bij een hernieuwde reflectie op de Afscheiding, ook luisteren naar Groen van Prinsterer. Hij noemde de Afscheiding zonde, maar kwam wel op voor het recht van de afgescheidenen.
Artikelen over de Afscheiding in 1834.
Laten we, bij een hernieuwde reflectie op de Afscheiding, ook luisteren naar Groen van Prinsterer. Hij noemde de Afscheiding zonde, maar kwam wel op voor het recht van de afgescheidenen.
Was de Afscheiding en is de kerk met haar verkondiging een zaak van ds. De Cock en anderen? Was het niet God Zelf Die een geestelijk reveil teweegbracht?
Was de Afscheiding van 1834 een vergissing, vraagt ds. J. M. J. Kieviet zich af in het blad Protestants Nederland. Drie reacties, uit afgescheiden en hervormde kring.
Ds. J. M. J. Kieviet vroeg zich in het blad Protestants Nederland af of de Afscheiding van 1834 een vergissing was. Een aantal vragen en antwoorden over deze gebeurtenis.
De Afscheiding van 1834 was een vergissing. Die conclusie lijkt ds. J. M. J. Kieviet te trekken, al zegt hij het niet met zoveel woorden.
De gereformeerde kerk in het Groningse Warffum heeft begin deze maand haar laatste dienst gehouden. Eerder ging ze al op in een protestantse gemeente. De kerk werd in 1835 gesticht door ds. Hendrik de Cock – die in totaal 87 gemeenten stichtte. Wat is er nog over van al die de ”De Cock-kerken”?
Ds. H. P. Scholte (1805-1868) was een buitenbeentje onder de afgescheiden predikanten. Hij streed voor een vrije kerk in een vrije staat. Een independentist misschien, maar geen labadist die een gemeente van louter gelovigen wilde stichten. Wel ging hij voor een herkenbare gemeente van belijdende leden.
De Afscheiding van 1834 was een beweging van opwekking en herleving in de kerk. De al gauw ontstane twisten over theologische kwesties laten zien dat accentverschillen geen bestaansrecht meer hadden in de breedte van de Nederlandse Hervormde Kerk.
Anthony Brummelkamp was na Hendrik Pieter Scholte en Hendrik de Cock de derde vader van de Afscheiding. Meer dan deze twee heeft hij zijn stempel op de afgescheiden kerk weten te zetten.
ULRUM – Bij de witgepleisterde pastorie van Hendrik de Cock in Ulrum klinkt accordeonmuziek. Op de stoep staan twee veldwachters, compleet met sabel. Uit de deur van de kerk stapt de dominee, in zondags ambtsgewaad.