Column (Jan van Klinken): Liefste papa

„Liefste papa, ga even zitten als je dit leest... Het is met pijn in mijn hart dat ik je vertel dat ik er zo plotseling opuit ben getrokken met mijn nieuwe toffe vriend. Ik ben passioneel verliefd, en het is best... een vriendelijke jongen, ondanks zijn piercings, zijn tattoos en zijn grote moto (motor, JvK). Dat is nog niet alles: ik ben zwanger en Ahmed zegt dat we heel gelukkig worden in de kamer van zijn tijdelijke onderduikadres, bij de broer van zijn vaders tante. Hij wil veel kinderen, en zoals je weet, is dat ook mijn grootste droom. En die sluier is echt heel handig hoor, tegen de zon en tegen de vliegjes...

Ik leerde ook reeds dat marihuana niet verslavend is. We hebben besloten het zelf te gaan kweken, voor ons en onze vrienden. Ahmed is al actief als tussenhandelaar in cocaïne en xtc en we hebben dus ook ons eigen productiebedrijfje. We zijn echt goed bezig, hoor! Het geld hebben we hard nodig. We zijn namelijk nog jong en we gebruiken zelf ook een klein beetje coke en xtc, en dat spul is heel duur, hoor. Haast niet te betalen! Je zegt altijd dat je van de liefde alleen niet kunt leven, maar omdat Ahmed geregeld een paar zeer goede vrienden uitnodigt, kan ik toch ook wat meebetalen...

Ik vraag je verder te bidden dat de wetenschap snel iets mag vinden tegen aids, zodat mijn Ahmed toch nog kan genezen... En, papa, wees vooral niet ongerust. Ik ben toch al 14 en ik kan al heel goed voor mezelf zorgen. Over een paar jaar zal ik je komen opzoeken, zodat je al je kleinkinderen kunt bewonderen! Je liefhebbende dochter... xxx.

PS: Papa, ben je er nog? En ben je niet te erg geschrokken? Gekke papa, dit briefje is natuurlijk een grapje! Ik ben spelen bij Hannelore en wil alleen maar bewijzen dat er veel ergere dingen zijn dan een slecht rapport... Het mijne ligt op het nachtkastje.”

Als dit briefje, dat ik van bevriende zijde ontving, de bedoeling heeft de lezer mee te nemen in een drama, is die opzet bij mij volledig gelukt. Toen ik het PS las, ervoer ik dan ook een grote opluchting. Tegelijk besefte ik dat de in de brief opgevoerde gevaren best reëel zijn, behalve dan dat een meisje van 14 jaar vrijwillig voor hoer speelt. Ik vrees dat de rest uit het leven is gegrepen. Zelfs die sluier.

Column (Jan van Klinken): Liefste papa

Opinie

RD.nl in uw mailbox?