Centraal op het wapen van Armenië staat de Ararat, met de ark van Noach balancerend op de top van de ‘heilige berg’. Het Drents Museum in Assen belicht in een fijnzinnige tentoonstelling de vroegste cultuur van het kleine land.
Er reed een treintje door Tiel. De ”puinexpres”. Voor tal van Betuwenaren lag na de bevrijding hun huis, hun bestaan in puin. Het kan hen nog steeds ontroeren.
Mijn geschiedenisleraar op het gymnasium was een marxist in hart en nieren. In de vijfde en de zesde klas hebben we eindeloos gediscussieerd over de visie van Karl Marx op het historisch materialisme en de bourgeoisie. Voor degenen die nu graag willen achterhalen wie dan die overtuigde marxist was, kan ik ter geruststelling zeggen dat ik niet naar een reformatorische middelbare school ging. Ik heb examen gedaan aan het Gymnasium Camphusianum in Gorinchem, genoemd naar een in zijn tijd zeer bekende Gorcumse dichter en remonstrantse predikant, Dirk Rafaelsz. Camphuysen. De meeste lezers zullen hem vooral kennen van de dichtregels: „Daar moet veel strijds gestreden zijn, zolang wij hier beneden zijn: zo zal ’t hierna in vrede zijn.” Sinds ik op de hoogte ben van de kerkelijke ligging van deze Camphuysen, kan ik het niet nalaten om altijd even naar mijn vrouw te glimlachen als een predikant deze regels of varianten daarop tijdens een preek gebruikt, als ware het van een oudvader.
„Wij wilden u even vertellen dat het in de familie met allen goed is.” Toen de ontvangers van deze briefkaart dit lazen, wisten ze niet dat de afzender niet meer leefde. En die afzender was hun vader.
De Russische aanval op Oekraïne deed Lena de Ronde-de Blonde (89) denken aan haar gedwongen evacuatie in 1944.
Als er een hoogbejaarde Duitser voor de rechter staat en zich voor zijn rol in de Tweede Wereldoorlog moet verantwoorden, gaat regelmatig de telefoon bij Thomas Will.
„Er is nu eenmaal in de mensen een drang tot vernielen, een drang tot doodslaan. Zolang de gehele mensheid geen grote metamorfose heeft ondergaan zal de oorlog woeden.”
Fort Oranje op Bonaire is een bijzonder bouwwerk. Je moet er met een bocht omheen als je over de boulevard van Kralendijk rijdt. Nu huizen in het voormalige verdedigingswerk de verouderde burelen van de rechtbank van het toeristeneiland.
Het was vrijdag 450 jaar geleden dat de watergeuzen Den Briel (Brielle) veroverden.
„In naam van Oranje doe open de poort!” De verovering van Den Briel door de watergeuzen –deze vrijdag 450 jaar geleden– was een kantelpunt in de Nederlandse geschiedenis. Al was dat helemaal niet wat de geuzen op dat moment op het oog hadden.
Op 1 april 1572 verloor Alva zijn bril. Met de inname van Den Briel legden de watergeuzen de kiem voor de onafhankelijke Nederlandse Republiek.
Als predikant staat ds. M.K. de Wilde met beide benen in de traditie van de eeuwen. Aan de ene kant bepleit hij herbronning, het lezen van puriteinen uit de traditie. Aan de andere kant wil hij voluit actueel spreken, aansluitend op het theologische debat van vandaag.
Terwijl de wetenschappelijke kennis van de Bijbel is toegenomen, heeft het geestelijk verstand van de Schrift lang niet in dezelfde mate aan diepte gewonnen.’ Dit zei dr. H. Bavinck in zijn voorwoord op een Nederlandse uitgave van de Bijbelverklaring van Matthew Henry. Een standaardwerk van nauwelijks te overschatten waarde.
Bijbellezen, bidden en zingen in het gezin; de puriteinen deden het dagelijks. Volgens Perkins vormde een gezin dat de Heere diende een zegen voor de samenleving. In deze uitzending spreken we met ds. A. Th. Vergunst.
Iedere aflevering van de PuriteinenPodcast klinkt de melodie van een psalm uit de berijming van Henry Ainsworth. Dit is de berijming die de Pilgrim Fathers gebruikten.
Ds. J.A. Kloosterman typeerde de puritein Samuël Rutherford (1600-1661) eens als een wetenschapper, een pastor en een kerkbestuurder.
Het was een woord dat ik talloze keren hoorde na het afsluitend concert van het 50-jarig jubileum van het RD: ontroerend. Het concert werd vrijdagavond 1 april gehouden in de Grote Kerk aan de Loolaan in Apeldoorn. Met koorzang en veel samenzang. Het was een mooie bijeenkomst, maar waarin zit hem dan toch dat ontroerende, zo vroeg ik me steeds weer af als dat woord genoemd werd.
Het 50-jarig jubileum van het Reformatorisch Dagblad werd op 1 april afgesloten met een slotconcert vanuit de Lolaankerk in Apeldoorn.
Op 1 april eindigt het jubileumjaar van het Reformatorisch Dagblad met een slotconcert vanuit de Lolaankerk of Grote Kerk te Apeldoorn.
„De krant is niet bedoeld als veilig dagblad waar je je niet aan stoort, het Reformatorisch Dagblad had meer doelen”, zegt Steef de Bruijn. Een gesprek over de rol van het Reformatorisch Dagblad.
In de eerste aflevering van de serie RDjubileum vertelt Christoph van den Belt over zijn onlangs verschenen boek. Ook gaat Francina in gesprek met (oud-)hoofdredacteuren van het RD.
