Ik klim de beuk in. Naarmate ik hoger klauter verspreiden de takken zich in alle richtingen. Kronkelen onder elkaar door. Groeien ineen en weer uiteen. Maken een haakse bocht. Duwen elkaar opzij. Het ogenschijnlijke chaotische spel van de zoektocht naar licht. Iedere tak moet zijn eigen route richting het licht vinden, weg van de stam die hem voedt. Ik ga omhoog, weg van de grond, kronkelend naar de top, de dikste tak volgend, totdat ik het eng vind worden. Tussen de bladeren door kijk ik uit over het landschap van de Wolfhezerheide.

Auto’s die gesproken mededelingen geven of waar het navigatiesysteem stemgestuurd kan worden geprogrammeerd, dat is niet nieuw. Maar een model waarin tal van normale functies zonder ook maar een knop in te drukken worden ingeschakeld, dat is op z’n minst opmerkelijk.

Koffiedrinken, tot drie koppen per dag, verlaagt het risico op een beroerte of een dodelijke hartziekte. Dat blijkt uit onderzoek gepresenteerd op het jaarlijkse congres van Europese cardiologen eind augustus. De onderzoekers analyseerden gegevens van ruim 468.000 Britten, gemiddeld 56 jaar oud.

Een wandeling door de buurtschappen Staverden, Leuvenum en Speuld voert langs mooie landgoederen en kastelen. En langs witte pauwen, die schrille kreten slaken die nog lang te horen zijn op de route.

Een platte buik? Ga weer hoepelen. Het zal wel een reden hebben dat ik tegenwoordig berichtjes met dit soort adviezen in mijn tijdlijn voorbij zie komen. Blijkbaar is er weinig dat het web niet opmerkt.

Dominostenen lanceren, diefstallen oplossen en steden bouwen: de winnende bordspellen in de Speelgoed van het Jaar-verkiezing zijn lekker divers, maar vooral ook uniek.

Vrijdagavond: even geen vergaderingen meer, en tijd om de benen op tafel te leggen. Maar wie na 5 dagen voldaan terugkijkt, heeft misschien helemaal geen reden om tevreden te zijn.

Het is een aparte gewaarwording: als individu een tocht lopen waar gewoonlijk op één dag 30.000 mensen aan meedoen. Het voordeel: er is nu volop ruimte om te genieten van de natuur en stil te staan bij de historie.

Het is een raar moestuinjaar. Geen stuwmeer aan courgettes of kroppen andijvie en sla deze zomer, met dank aan talloze slakken die als een brandschattend leger bij herhaling de plantjes met de grond gelijk maakten. Jammer, maar helaas.

Soms voel ik me zo moe als een moeder van zes kinderen zich maar kan voelen, en toch lig ik ’s avonds weleens uren te wachten op de slaap. Hoe kan dat nou?

Graven in grote hoeveelheden tekst, dat zou een journalist op het lijf geschreven moeten zijn. Maar de cursus ”Tekst opdelven en analyseren” blijkt vooral hogere wiskunde.