De Jurriaanzaal van het Rotterdamse congres- en concertgebouw De Doelen loopt inmiddels goed vol. Een man met een zwartgestipte doek om zijn hoofd staat druk gebarend te praten met een paar zakenmensen. Bij het buffet scheppen een paar daklozen nog eens op. „Alles goed”, oordeelt Aissah uit Algerije.

Een makelaar uit Rotterdam organiseerde woensdag een nieuwjaarsdiner voor zakenrelaties én dak- en thuislozen. Stichting Ontmoeting trommelde de daklozen op. Ook burgemeester Opstelten kwam even kijken.

„Er heerst een geweldige sfeer”, zegt een thuisloze dame. Ze heeft stampot op met een stukje worst. „En chipolatapudding. Daar voel ik me heel erg rijk bij. Zoiets is normaal niet te betalen”, verzucht ze.

De vrouw, die vanaf haar 18e in de WAO zit, vindt het diner een goed initiatief. „De mensen lopen lekker door elkaar heen. Het is wel goed dat die zakenmensen ook geconfronteerd worden met mensen die het minder hebben. Ze denken alles keurig op orde te hebben, maar het kan hen ook overkomen dat ze dakloos worden. De directeur van Philips of van Shell kan het morgen zijn. Komen ze thuis en dan is de vrouw er met al het geld vandoor. Dat gebeurt zomaar.” Ze wijst naar een man in maatpak. „Zijn vrouw kan straks ook weg zijn. Dat weet je nooit.”

Dakloze Martin Steveninck staat met een aantal vrienden even buiten te roken. Hij gaat zo weer naar binnen, zegt hij. „Heel heerlijk”, bestempelt Martin de maaltijd. De rijst met saté en vruchtensap was weer eens wat anders dan het brood dat hij normaal eet. En, glimlacht hij terwijl hij met zijn duim naar binnen wijst: „Al mijn favoriete maatschappelijk werksters zitten er ook weer.”

De medewerkers van Ontmoeting worden vaak uitbundig begroet. De beste wensen worden uitgewisseld. Om vijf uur is de 200e bezoeker al gepasseerd, op weg naar een zaal met koffie, hapjes, alcoholvrije drank en een bord goed eten.

„Echt waanzinnig dat dit voor mensen als ons is gedaan”, zegt Aad. Hij is drugsverslaafd geweest en inmiddels langer dan een jaar clean. „Ik heb hier echt respect voor. Ik ben een sociaal mens hè, dus ik praat met iedereen. Of het nu de zakenmensen zijn of anderen, maakt niet uit.” Hij roept niet te hard dat hij nooit meer terugvalt in de verslaving. „Ik ben er wel eens zes jaar vanaf geweest en toch weer op m’n bek gegaan. Elke dag is er eentje, zeg ik maar."

Medewerker Maarten Tanis van stichting Ontmoeting noemt het opmerkelijk hoe goed de contacten tussen de verschillende groepen mensen op de receptie verlopen. „Mensen hebben goede gesprekken. Vorig jaar is er ook een diner georganiseerd en de meeste mensen zijn weer teruggekomen. Dat is een goed teken.” Sommige zakenmensen konden er vorig jaar echter niet goed tegen, zegt hij. Ze lagen nachten wakker van de leedverhalen van dak- en thuislozen. „Die gaan mij ook niet in de koude kleren zitten, maar het maakt natuurlijk wel verschil dat ik dagelijks tussen de daklozen werk.”

Zakenman A. Lansbergen is in ieder geval weer teruggekomen dit jaar. „Ze moeten hier een traditie van maken”, vindt hij. „Het is een uitstekende vorm van nieuwjaarsreceptie. Ik spreek allerlei mensen en ben dankbaar dit mee te mogen maken.” Hij is niet bang dat de dak- en thuislozen zich wat ongemakkelijk voelen tussen de maatpakken. „Wij zijn eerder wat opgelaten. Zij storen zich er echt niet aan. Vóór halfvier stond er al een hele rij voor de deur.”