Vooralsnog lijkt dat niet te gaan gebeuren. Zowel de Kamer als het kabinet vreest dat de strengere natuurwetgeving negatief kan uitpakken voor bijvoorbeeld de woningbouw, de aanleg van infrastructuur en ook de energietransitie in de weg kan zitten.

Grootste twistpunt is het verbod op verslechtering van leefgebieden, dat ook buiten beschermde Natura 2000-gebieden gaat gelden als het wetsvoorstel wordt goedgekeurd door de EU-lidstaten. Het kabinet voorziet dat dit „onaanvaardbare gevolgen” zal hebben voor de vergunningverlening. Die staat al volop onder druk door het stikstofprobleem. Een strengere natuurwet zou kunnen leiden tot „aanvullende beperkingen”.

Een kleine Kamermeerderheid heeft vanwege dezelfde zorgen het kabinet onlangs opgeroepen zich „maximaal in te zetten” om het verslechteringsverbod van tafel te krijgen.

Volgens SoortenNL en de Vogelbescherming dreigt door deze afzwakking „verdere afbraak in plaats van herstel” van de natuur. De Kamer bekijkt het ook te negatief als het gaat om groen in steden en dorpen, stellen de organisaties. Ze wijzen erop dat het voorstel van de Europese Commissie erop neerkomt dat de hoeveelheid groen in steden gelijk moet blijven of moet toenemen, maar dat dit wel „flexibel” in te vullen is. Een plantsoen ergens weghalen voor bijvoorbeeld bebouwing kan, zolang er elders groen bijkomt.

Hoofddocent landbouw- en voedselbeleid aan de universiteit van Wageningen Jeroen Candel is ook niet te spreken over de opstelling van de Nederlandse politiek. Hij is daarom een petitie begonnen tegen het afzwakken van de natuurherstelwet.