Huisbazen mogen sinds 2015 tijdelijke huurcontracten afsluiten. Het moest particuliere verhuurders meer armslag geven huizen voor een kortere tijd te verhuren aan specifieke doelgroepen zoals studenten en arbeidsmigranten. Maar flexhuur geeft ook minder zekerheid en drijft de prijzen op.

Volgens de beide partijen komen veel mensen in de problemen door flexhuur. „Met een tijdelijk huurcontract ben je als huurder in de praktijk vogelvrij. Je betaalt te veel en je bent op langere termijn niet zeker van een dak boven je hoofd”, aldus Pieter Grinwis (ChristenUnie).

Een tijdelijk huurcontract mag maximaal twee jaar en voor kamers maximaal vijf jaar duren. De Tweede Kamer ging vorig jaar nog akkoord met verlenging; een tijdelijk huurcontact voor een woning zou maximaal drie jaar mogen duren. Volgens de Woonbond zijn tijdelijke huurcontracten inmiddels de norm in de particuliere sector.

Minister Hugo de Jonge (Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening) wil een groter deel van de vrije huurmarkt reguleren. Hij wil deze contractvorm niet afschaffen, maar de prikkels wegnemen voor tijdelijke huurcontracten. Ook moeten gemeenten meer mogelijkheden krijgen om misbruik van flexhuren aan te pakken.